Suchergebnisse

Mass media; ownership; Turkey; press; history; 20th century

This study aims to determine the internal and external factors affecting credit risk in the Turkish banking sector from 2003-2018. Unlike previous literature, we employ the Augmented Mean Group estimator with allowance for heterogeneity and cross-sectional dependence to analyse the effect of external factors within a dynamic framework. Findings indicate that internal and external factors affect credit risk, and the impact of these factors varies dramatically across ownership structures. These results suggest that one regulation does not fit all to overhaul credit risk management in the Turkish banking sector.

ÖZETSAHİPLİK YAPISI İLE TEMETTÜ POLİTİKASI ARASINDAKİ İLİŞKİ: BORSA ISTANBUL'DAN (BIST) DENEYSEL BULGULARTemettü politikası, finans alanında en çok tartışılan konulardan bir tanesi ve temettü dağıtım kararı da kurumsal yönetim politikasının en önemli bileşenlerinden bir tanesidir. Bu bağlamda temettü politikası, bu tezin özünü oluşturan kurumsal sahiplik yapısı tarafından da etkilenen en önemli kararlardan bir tanesidir. Sahiplik yapısının finansal olmayan firmaların temettü dağıtım politikası üzerindeki etkisi 1980'li yılların başından itibaren daha önce hiç olmadığı kadar ilgi çekmektedir. Bu zamana kadar alanının önde gelen akademisyenleri ve araştırmacıları çabalarını daha çok gelişmiş ülkeler üzerindeki çalışmalara yoğunlaştırmıştı. Halbuki, dünya küreselleştikçe ve gelişmiş ülkeler sermaye yatırımlarından daha fazla pay aldıkça küresel yatırımcılar ve araştırmacılar da gelişmekte olan ülkelerin temettü dağıtım politikalarıyla daha fazla ilgilenmeye başladılar.Bu çalışmanın ana amacı çeşitli sahiplik yapılarının seçilen firmalar üzerindeki etkilerini belirlemektir. Buna ek olarak bir başka amaç ise halka açık şirketlerin 1994, 2001 ve 2008'de yaşanan finansal krizler sonucunda izledikleri temettü politikalarını da araştırmaktadır. Bu çalışma ayrıca Borsa Istanbul'a kayıtlı firmaların temettü istikrarını temettü politikalarının ana unsuru olarak görüp görmediklerini firmaların temettü politika davranışlarını analiz ederek belirlemeye çalışmaktadır. Borsa Istanbul'da (BIST) yer alan, finansal olmayan ve 2004-2012 yılları arasındaki 9 yıllık dönemde en az 5 yıl temettü dağıtan 78 şirketle yapılan bu çalışma, sahiplik yapısının temettü politikası üzerindeki etkisini incelemeyi amaçlamaktadır. Bu amaçla temettü dağıtım oranı bağımlı değişken olarak seçilmiştir. Sahiplik yoğunluğu, yabancı sahiplik ve yönetimsel sahiplik bağımsız değişkenler olarak seçilirken, özkaynak karlılığı ve firma büyüklüğü ise kontrol değişkenleri olarak çalışmaya dahil edilmiştir. Yapılan dengesiz panel veri analizi sonuçlarına göre ise temettü dağıtım oranı ile sahiplik yoğunluğu, yabancı sahiplik ve firma büyüklüğü arasında pozitif anlamlı bir ilişki tespit edilmiştir. Yönetimsel sahiplik ve özkaynak karlılığı ile temettü dağıtım oranı arasında ise anlamlı negatif bir ilişki olduğu tespit edilmiştir. Anahtar Sözcükler : Temettü politikası, Nakit temettü, Sahiplik yapısı, Temettü dağıtım oranı, Borsa Istanbul. ABSTRACTTHE RELATIONSHIP BETWEEN OWNERSHIP STRUCTURE AND DIVIDEND POLICY : EMPIRICAL EVIDENCE FROM BORSA ISTANBUL (BIST)Dividend policy is one of the most frequently researched areas in the field of finance and dividend payout decision is an important element of corporate policy. Within this context, dividend policy is one of the firm's major decisions that is influenced by corporate ownership structure, which is the core of this study. The effect of ownership structure on the dividend policies of the non-financial firms attracts as much attention as has never before since the beginning of 1980s. Until this time, academicians and researchers have concentrated their efforts mostly on developed nations. However, as the world have become more globalized and as the emerging countries have received a higher proportion from the global equity investments, investors have also started to pay more attention to the dividend policies of emerging markets.The main goal of this study is to determine the impact of various ownership structures on dividend policies of the selected non-financial corporations. Additionally, another aim is to investigate the dividend policies of publicly traded corporations that they implemented as a result of the major financial crises experienced in 1994, 2001 and 2008. This study also tries to analyze the dividend policy behaviors of the companies registered to the Borsa Istanbul 100 Index to evaluate the perceptions of those companies to see whether they view dividend stability as an essential element of their dividend policies. This study, which was conducted with the 78 non-financial companies traded at the Borsa Istanbul (BIST) and distributed at least 5 years of dividends in the nine-year period between 2004 and 2012, aims to investigate the ownership structure on dividend payout policy. For this aim, dividend payout ratio has been selected as the dependent variable. While the ownership concentration, foreign ownership and managerial ownership have been selected as the independent variables, return on equity (ROE) and firm size have been selected as the control variables. According to the results of the unbalanced panel data analysis, significant positive relationship has been determined between the variables of ownership concentration, foreign ownership and firm size and dividend payout ratio. Significant negative relationship has been detected between the variables of managerial ownership, return on equity (ROE) and dividend payout ratio. Keywords : Dividend policy, Cash dividend, Ownership structure, Dividend payout ratio, Borsa Istanbul.

Bu çalışmanın amacı, Borsa İstanbul BIST-XTUMY endeksinde yer alan firmaların kurumsal yönetim uygulamalarının finansal performansları üzerindeki etkisini araştırmaktır. Bu çalışmada, finansal olmayan 240 firma incelenmiştir. Bu firmaların 2020 yılı verileri analizlere dâhil edilmiştir. Çalışmada, çoklu regresyon analizi yöntemi kullanılmıştır. Sahiplik yapısı, yönetim kurulu büyüklüğü, yönetim kurulunun bağımsızlığı, denetim komitesi, kadın sayısı oranı ve CEO ikiliği olmak üzere altı kurumsal yönetim değişkeni kullanılmıştır. Ayrıca, firmaların finansal performanslarını ölçmek için ise ROA (aktif karlılık oranı), ROE (öz sermaye karlılık oranı) ve Tobin Q oranı kullanılmıştır. Yapılan analizler sonucunda, kurumsal yönetim değişkenlerinden sadece CEO ikiliği ROA üzerinde pozitif ve anlamlı bir etkiye sahiptir. ROE üzerinde ise sadece, sahiplik yapısı ve denetim komitesi değişkenleri anlamlı bir etki göstermektedir. Ayrıca, yönetim kurulu büyüklüğü ve yönetim kurulunun bağımsızlığı değişkenleri Tobin Q oranı üzerinde anlamlı bir etkiye sahip olduğu sonucuna ulaşılmıştır.

Firma yaşam döngüsü teorisi pazarlama ve mikroekonominin ürün yaşam eğrisinden türetilen ve firmanın canlı bir organizma gibi belirli yaşam evrelerine sahip olduğu anlayışından hareket edilerek ifade edilen deterministik olmayan bir kavramdır. 1960'lı yıllarda ortaya çıkan firma yaşam döngüsü kavramı son yıllarda üzerinde önemli sayıda çalışmanın yapıldığı bir konu olmuştur. Bu çalışmanın temel amacı işletmelerin sermaye yapısı üzerinde firma yaşam döngüsünün etkisini incelemektedir. Bu amacı gerçekleştirmek üzere Borsa İstanbul'a kayıtlı farklı sektörlerde yer alan 294 firmanın 2013-2020 yıllarına ait verilerinden yararlanılmıştır. Çalışmada firma yaşam döngüsü göstergesi olarak Dickinson (2011) tarafından geliştirilmiş olan modelden yararlanılmıştır. Sermaye yapısı göstergeleri olarak da Kısa Vadeli Yabancı Kaynaklar (KVYK), Uzun Vadeli Yabancı Kaynaklar (UVYK) ve Öz Kaynaklar (ÖK) kullanılmıştır. Ampirik analizlerde korelasyon ve regresyon analizlerinden yararlanılmıştır.
Yapılan analiz sonucunda, sahiplik yapısı açısından yaşam döngüsü aşamaları arasındaki ilişki, KVYK'ın giriş aşaması ile pozitif diğer tüm aşamalar ile negatif, UVYK'ın giriş ve büyüme aşaması ile pozitif, olgunluk, durgunluk ve düşüş aşamaları ile negatif, ÖK giriş ve büyüme dönemi ile negatif, olgunluk, durgunluk ve düşüş aşamaları ile pozitif olduğu sonucu elde edilmiştir. Firma karakteristiği bakımından, giriş aşamasındaki firmaların karlılık ve büyüklüğünün negatif, buna karşın Satılan Ticari Malın Maliyeti (STMM) pozitif ve anlamlıdır. Büyüme aşamasında karlılık ve büyüklüğün pozitif, STMM negatif ve anlamlıdır. Olgunluk aşamasında karlılık, büyüklük ve satışlar pozitif, STMM ise negatif ve anlamlıdır. Durgunluk aşamasında karlılık pozitif, büyüklük, satış ve STMM negatiftir. Düşüş aşamasında karlılık, büyüklük ve satışlar negatif, SMM ise pozitif ve anlamlıdır.

Bu çalışmada, firmaların sahiplik yapısının sermaye yapısına olan etkileri panel veri analizi ile incelenmiştir. BİST 100 Endeksi ve Kurumsal Yönetim Endeksi'nde bulunan firmaların 2009-2018 dönem verileri kullanılmıştır. Çalışma sonucunda, BİST 100 Endeksinde yer alan firmaların finansal kaldıraç oranı, aktif kârlılık ve şirket büyüme oranından olumsuz yönde, en büyük ikinci ortağın sermaye payı, şirket büyüklüğü ve varlıkların yapısı olumlu yönde etkilenmektedir. Kurumsal Yönetim Endeksi'ndeki firmalarda ise finansal kaldıraç oranı, en büyük ikinci ortağın sermaye payı ve en büyük üçüncü ortağın sermaye payının anlamlı olumlu bir ilişki, finansal kaldıraç oranı ve en büyük ortağın sermaye payından negatif yönde etkilediği görülmüştür.

Anahtar Kelimeler: Vekalet Maliyetleri, Kurumsal Yönetim Mekanizmaları, Sahiplik Yapısı, Panel Veri Analizi, Gelişmekte Olan Piyasalar ÖZETKURUMSAL YÖNETİM MEKANİZMALARININ VE SAHİPLİK YAPISININ VEKALET MALİYETLERİ ÜZERİNE ETKİSİ: TÜRKİYE ÖRNEĞİVekalet teorisi, asil-vekil ilişkisinden kaynaklanan çıkar çatışmasına dayanan ve Adam Smith (1776)'den bu yana üzerinde tartışılan bir konudur. Özellikle, ABD Subprime Mortgage probleminden doğan küresel finansal kriz sonrasında da oldukça dikkati çeken vekalet teorisi konusunda önemli çalışmalar yapılsa da, vekalet maliyetlerinin ölçümünü konu alan az sayıda çalışma mevcuttur.Bu tezin temel amacı, vekalet maliyetlerini ölçümlemek, kurumsal yönetim mekanizmalarının ve sahiplik yapısının yanı sıra kurumsal yatırımcılar, temettü politikası ve borçlanma yapısı gibi vekalet maliyetini azaltıcı değişkenlerin, vekalet sorunundan ortaya çıkan vekalet maliyetleri üzerine etkisini ortaya koymaktır. Bu çalışma, vekalet maliyetini azaltan etkenleri ortaya çıkarmanın yanında, Türkiye'de uygulanan kurumsal yönetim mekanizmaları uygulamalarının ne derecede etkin olduğunu göstermeyi de amaçlamaktadır.Bu çalışmada, 2005-2011 yılları arasında 7 yıllık zaman diliminde Borsa İstanbul'da (BIST) işlem gören 1.491 firma-yıl gözlemi kapsayan panel veri analizi kullanılmıştır. Her bir vekalet maliyeti değişkeni için, araştırma hipotezlerini test eden üç farklı model oluşturulmuştur. İlk model, kurumsal yönetim mekanizmalarının; ikinci model sahiplik yapısı ile birlikte diğer vekalet maliyetini azaltıcı değişkenlerin bu maliyetler üzerindeki etkisini ortaya koymaktadır. Sonuncu model ise, kurumsal yönetim mekanizmalarının ve vekalet maliyetini azaltıcı değişkenlerin tümünün, maliyetler üzerindeki etkisini detaylı bir şekilde araştırmaktadır. Tüm modeller, sabit etkiler panel veri analizi yöntemi ile oluşturulmuştur. Son olarak, değişkenlerin sektör bazındaki etkilerini görebilmek için BIST Ulusal Sınai ve BIST Ulusal Hizmetler endeksinde yer alan firmaları kapsayan ek analizler yapılmıştır. Kurumsal yönetim mekanizmalarından biri olan üst yönetime sağlanan fayda ve hakların vekalet maliyetlerine etkisi de ayrıca analiz edilmiştir. Çalışmanın sonucu, gelişmekte olan bir piyasada, kurumsal yönetim ve vekalet maliyetini azaltıcı değişkenlerin, yöneticiler ve hissedarlar arasındaki çıkar çatışmalarından kaynaklanan ve analize konu olan her bir vekalet maliyeti değişkenini farklı açılardan etkilediğini göstermektedir. Elde edilen bulgular, sahiplik yapısının yoğun olduğu Türkiye'deki işletmelerin vekalet sorunlarına daha çok maruz kaldığını ve bu durumun işletmelerde olması gerekenden fazla yapılan giderlerin kontrol edilememesine ve varlıkların iyi yönetilememesine yol açtığını göstermektedir.Keywords: Agency Costs, Corporate Governance Mechanisms, Ownership Structure, Panel Data Analysis, Emerging Markets ABSTRACTTHE IMPACT OF CORPORATE GOVERNANCE MECHANISMS AND OWNERSHIP STRUCTURE ON AGENCY COSTS: EVIDENCE FROM TURKEYAgency theory, dealing with the conflict of interest between principles and agents has always been a concern since Adam Smith (1776). It gained much attention in recent years especially after the latest Subprime Mortgage Crisis which evidenced the devastating costs of that conflict. Despite much valuable insights provided by the agency theory, however, only very few studies directly tackle the measurement issue of agency costs. The main purpose of this thesis is to investigate the empirical determinants of agency costs and focus on the impact of corporate governance mechanisms and agency control mechanisms in terms of ownership structure together with institutional investors, dividend policy and debt financing in mitigating the costs arises from agency problem. This study not only contributes in revealing such factors that help to reduce the agency cost but also have implications to validate corporate governance mechanisms in Turkey. This study employs panel data analyses on a sample of 1.491 firm-year observations for nonfinancial firms listed in Borsa Istanbul (BIST) covering the time span of 7 years over the 2005-2011 periods. This study also includes three models to test the research hypotheses for each agency cost proxy. First model depicts the impact of governance mechanisms on agency cost proxies. The second model examines the impact of control mechanisms in terms of ownership structure together with institutional investors, dividend policy and debt financing on agency cost proxies. And, the last model further examines how the governance variables and all control mechanisms relate to agency cost proxies. All of these models are estimated by panel data regressions with fixed effects. Finally, further analysis is also conducted on the BIST National Industrials and BIST National Services indices in order to see more clear effects of these variables on the all agency cost proxies. Furthermore, the effectiveness of managerial incentives on agency cost levels of the firms is also clearly stated. This study provides evidences from an emerging market about the fact that governance variables and agency mitigating variables differently reduce the extent of conflicts of interest between managers and shareholders. The findings also indicate that the highly concentrated firms in Turkey are more engaging with the agency problems and they do not effectively control excessive perquisite consumption and facilitate asset utilization.