Search results

Bibliogr. s. 197-221. Indeksy

In his works Mikhail Zoshchenko presented a brilliant sense of the common language which developed in Russia after the revolution of 1917, i.e. in a period of turbulent political changes and numerous social contradictions. The phenomenon of this writer is based on the constant interest of both readers and researchers in the specific language of his works. This is reflected in numerous statements by Zoshchenko's characters. In their responses, dialogues and monologues there are a number of orthoepic, spelling, grammatical, word-forming, semantic, stylistic and syntactic deficiencies. The deviations concern the principles of inflection, declination, generic belonging, an illogical and non-normative expression relationships. The issues above are analysed in the present article. In Zoshchenko's works, along with normative language, there coexist phenomena that are far from literary standards. His texts reflect the spoken language, which, like real communication, differs much from the normalized literary language. In order to show the spiritual and moral transformation of a man, Zoshchenko revealed and judged various distortions and defects in the post-revolutionary life of Russia. The writer chose for this short forms of narration – the short story, a tale, a sketch, a humoresque. The language of Zoshchenko's works is characterized by the crossing of various semantic and stylistic structures. In one context, inherently incompatible words and expressions are combined. This technique generates many semantic and stylistic shifts. In fact, Zoshchenko reflected the language that was spoken by many people in the post-revolutionary period. The writer tried to represent much of the speech of that time and use it humorously.

"Księga ma charakter szczególny, związany z jubileuszem naukowym Profesora Jarosława Wierzbińskiego - rusycysty, językoznawcy, wieloletniego Dyrektora Instytutu Rusycystyki, Kierownika Zakładu Językoznawstwa. Jest ona wyrazem uznania środowiska naukowego dla osiągnięć Jubilata, którego dorobek obejmuje badania, między innymi, z zakresu lingwistyki tekstu, lingwistyki kulturowej, lingwistyki kognitywnej, semantyki i stylistyki, językowej organizacji tekstu literackiego, funkcjonowania kategorii semantyki leksykalnej, stylu artystycznego, dyskursu politycznego. Autorami poszczególnych rozdziałów są przyjaciele, koledzy i współpracownicy Profesora - rusycyści, poloniści, slawiści, angliści z Wydziału Filologicznego Uniwersytetu Łódzkiego oraz innych ośrodków w kraju i za granicą, którzy tekstami zechcieli wyrazić Jubilatowi swój szacunek, uznanie, sympatię, życzliwość, wdzięczność. W Księdze znalazły się prace językoznawcze, literaturoznawcze i kulturoznawcze. Pomimo różnorodnej problematyki łączy je temat przewodni oraz osoba Adresata, któremu Autorzy dedykowali efekty swoich badań."--