Search results

Zielona infrastruktura (ZI) obszarów zurbanizowanych dostarcza wielu regulacyjnych usług ekosystemowych. Jej istotny wpływ na rozkład temperatury powietrza w mieście i regulację obiegu wody ma strategiczne znaczenie dla adaptacji miast do zmian klimatu i zapewnienia wysokiej jakości życia mieszkańców. Celem pracy jest rozpoznanie ilościowe ZI w miastach województwa wielkopolskiego położonych na północ od Poznania (31 obiektów) w kontekście wpływu na warunki termiczne. Jednocześnie podjęto próbę oceny uwzględnienia koncepcji ZI w polityce klimatycznej miast poprzez analizę zapisów zawartych w wybranych dokumentach strategicznych. Wykorzystując zdjęcie satelitarne Landsat 8 oraz metody GIS, wyliczono wartości wskaźnika NDVI (ang. normalized difference vegetation index – znormalizowany różnicowy wskaźnik wegetacji) oraz opracowano rozkłady temperatury radiacyjnej. Posłużyły one do pośredniej oceny roli ZI w regulacji temperatury powietrza w miastach. Uzyskane w ten sposób wynikiodniesiono do zapisów dokumentów miejskich w zakresie lokalnej polityki klimatycznej. W toku badań potwierdzono znaczny i zróżnicowany przestrzennie wpływ ZI na obniżanie temperatury radiacyjnej w miastach. W tych samych warunkach atmosfery różnice wysokości średniej temperatury radiacyjnej obliczonej dla miast różniących się udziałem ZI przekraczały nawet 5°C. Tak ważna rola ZI nie znalazła jednak bezpośredniego przełożenia na politykę klimatyczną miast, w której wyżej pozycjonowane są działania inwestycyjne w szarej infrastrukturze, a powiązania między szarą, niebieską i zieloną infrastrukturą są w wielu przypadkach pomijane.

Artykuł przedstawia wkład Zakładu Geografii Kompleksowej UAM w rozwijanie ram metodycznych i zastosowań praktycznych w obrębie koncepcji systemu społeczno-ekologicznego. Prace koncentrują się na kilku polach badawczych. Są to: świadczenia ekosystemowe jako korzyści, które otrzymuje człowiek dzięki funkcjonowaniu ekosystemów; elementy zielonej infrastruktury ze szczególnym uwzględnieniem rolnictwa miejskiego oraz bioróżnorodności i jej odniesień do uwarunkowań przyrodniczych oraz wywołanych działalnością człowieka; rozwiązania oparte na przyrodzie, związane z wykorzystaniem potencjału cech i procesów przyrodniczych w zagospodarowaniu przestrzennym. Realizowane badania i projekty służą integrowaniu sfery naukowej i praktycznej, a jednocześnie podkreślają nieodzowność całościowego widzenia układu społeczno-gospodarczego i przyrodniczego.