Suchergebnisse

Dążenie do zrównoważonego rozwoju jest deklaracją powszechnie przyjętą przez współczesne społeczeństwa. Realizuje się poprzez współudział podmiotów z różnych poziomów organizacji systemu gospodarczego w podejmowaniu działań na rzecz uwzględniania w procesach gospodarczych aspektów
środowiskowych i społecznych. Opracowanie przedstawia, z jednej strony, podmioty sektora ubezpieczeń
jako współtwórców zrównoważonego rozwoju. Funkcje ubezpieczeń gospodarczych (ochronna, prewencyjna) oraz perspektywa długoterminowa obecna w ubezpieczeniach pozwalają bowiem oddziaływać
trwale na zrównoważone postawy ubezpieczonych czy poszukujących ochrony ubezpieczeniowej.
Z kolei kierunek aktywności inwestycyjnej ubezpieczycieli determinuje lub może determinować podaż
kapitałów dla przedsięwzięć prośrodowiskowych i prospołecznych. Z drugiej natomiast strony, zakłady ubezpieczeń są w niniejszej pracy ukazane jako podmioty istotnie eksponowane na materializację
ryzyka dla zrównoważonego rozwoju w różnych obszarach ich działalności. W długim okresie sektor
ubezpieczeń ma zatem szansę stać się jednym z kluczowych beneficjentów zrównoważonej gospodarki.

Instytucje odgrywają coraz większe znaczenie w tworzeniu polityki zrównoważonego rozwoju, zarówno na szczeblu makro- i mikroekonomicznym. Kształtują zasady związane z funkcjonowaniem przedsiębiorstw, rozwojem społecznym oraz ochroną środowiska. Celem artykułu jest analiza związków pomiędzy wybranymi instytucjonalnymi uwarunkowaniami funkcjonowania firm, a zdolnością przedsiębiorstw do adaptacji/współtworzenia wymogów zrównoważonego rozwoju oraz kreowania swoich strategii biznesowych w oparciu o omawianą koncepcję. Na podstawie prowadzonych rozważań należy stwierdzić, iż proces dostosowywania się biznesu do Agendy 2030 i wyznaczonych celów zrównoważonego rozwoju, ma charakter w zdecydowanej większości adaptacyjnego przyjmowania narzuconego ładu instytucjonalnego: międzynarodowego i krajowego. Proces ten jest rozciągnięty w czasie i charakteryzuje się różną dynamiką, w zależności od stopnia rozwoju systemów społeczno-gospodarczych w poszczególnych krajach i regionach oraz standaryzacji norm międzynarodowych.

Koncepcja zrównoważonego rozwoju opiera się na założeniu istnienia kompromisu między dalszym rozwojem ekonomicznym a zachowaniem środowiska w jak najlepszym stanie. Jest ona wdrażana poprzez różne akty prawne i dokumenty planistyczne, w tym również takie, które odnoszą się do ochrony środowiska morskiego.
Cel przeprowadzenia niniejszych rozważań stanowi przedstawienie oraz ocena relacji między zrównoważonym rozwojem a ochroną środowiska morskiego Morza Bałtyckiego. Analiza dotyczy odniesień pojawiających się w prawie polskim na tle odniesień występujących w prawie międzynarodowym i unijnym.