Suchergebnisse

Uchwalenie Konstytucji Federalnej w 1848 roku było istotne dla kształtowania systemu politycznego Szwajcarii. Współczesne brzmienie Konstytucji Federalnej Konfederacji Szwajcarskiej uchwalono w 1999 roku. Obecnie system tego kraju można określić mianem parlamentarno komitetowego (system konwentu). Ze względu jednak na jego specyfikę, objawiającą się w głównie w dużej roli kantonów, jest określany także jako parlamentarno-kantonalny. Artykuł podzielono na sześć części: uwarunkowania historyczne i instytucjonalne, podziały socjopolityczne, założenia i funkcjonowanie szwajcarskiego federalizmu, system partyjny i "formuła magiczna", główne instytucje ustrojowe oraz instrumenty i procedury. W badaniach zastosowano podejście instytucjonalno-prawne, analizę systemową oraz analizę historyczną. W toku badań wykazano, że istotnym elementem systemu jest duża niezależność i samodzielność kantonów, a także gmin. Czynnikiem determinującym kształt partii politycznych i podział socjopolityczny Szwajcarii jest przede wszystkim jej wielokulturowość. Zasadniczymi instrumentami demokratycznymi w tym państwie są: referendum, inicjatywa ludowa, zgromadzenie ludowe.

The article presents an analysis of the Orange Revolution and its influence on the political system of Ukraine. Generally, the events of 2004 are perceived as a democratic breakthrough in the modern political history of this country. In reality it turned out to be a revolution only by name. Behind a democratic façade the socalled revolution turned into an act of disobedience of disappointed clannish and oligarchic structures to the former president, Leonid Kuchma. The international observers had an impression, that Ukrainian events were a continuation of the democratization processes started by the fall of the Soviet Union. The article seeks answers to the questions concerning the true nature of the events of 2004 in Kiev, how were they influenced by the post-soviet experiences of the Ukrainian state and society, and finally was the Orange Revolution truly a step toward democratization of the post-soviet space?

Pokojowe obalenie w 2011 r. wieloletniego dyktatora Tunezji Zine el-Abidine Ben Alego (określane mianem rewolucji jaśminowej) stało się inspiracją dla Arabskiej Wiosny. Od tego czasu Tunezja wprowadziła daleko idące demokratyczne reformy, co na Zachodzie spotkało się z postrzeganiem jej jako jednego z nielicznych państw Bliskiego W schodu i Maghrebu, w którym A rabska W iosna odniosła sukces. C elem artykułu jest analiza ewolucji uwarunkowań politycznych, jakie dokonały się po rewolucji jaśminowej przez pryzmat ustanowienia nowej Konstytucji Republiki Tunezji z 2014 r. oraz wdrażania jej zasad u progu 2020 r. P unktem wyjścia tak określonego celu badań obok zagadnień systemowych jest uchwycenie zmian, jakie dokonały się w Republice Tunezji, przy uwzględnieniu uwarunkowań gospodarczych i społecznych oraz ich ocena. W tym kontekście metodologicznym nowa konstytucja będąca ucieleśnieniem oczekiwań społeczeństwa tunezyjskiego po 2011 r. wzmacnia i wyznacza nowe ramy dla procesu demokratycznego swojego państwa. Dla weryfikacji hipotezy badawczej wykorzystano następujące metody i techniki badawcze: analiza czynnikowa – w kontekście badania uwarunkowań politycznych, gospodarczych i społecznych; analiza zawartości dokumentów – w kontekście analizy treści nowej Konstytucji Republiki Tunezji; technika statystyczna – pomocna przy określeniu rzeczywistego procesu transformacji Tunezji w kierunku pełnej demokracji.

POLITICAL SYSTEM OF SWITZERLAND OR ONE OF A KIND CASE
Switzerland has a unique political system, because of its institutional curiosities and unique democratic procedures. It seems that everyone should be surprised by the same state construction that dialectically combines confederation with federation. The Swiss political system represents a rare model of assembly government, known also as parliamentary-committee system. Its main trait is the lack of power division as a foundation of democratic order. Bicameral parliament – the Federal Assembly, composed of the National Council as representation of people and the Council of States representing the cantons acts as supreme authority and appoints all remaining federal institutions. The mode of election of the National Council is based on strict proportional representation without electoral thresholds and with maximal openness of the whole electoral process. The Federal Council that is popularly considered as government is executive institution and always has seven members. The Swiss governments acts as a collective body without prime minister. One of the members of the Federal Council serves as president. He has only formal procedural duties and has no political prerogatives. And, what is important, contrary to the name of his office, the president is not head of federation, because this role falls to the entire Federal Council. Four strongest political parties of country are represented in the government, and in a result of this, the permanent cooperation of the Swiss system makes a unique consensus democracy.