Suchergebnisse

Przedmiotem opracowania jest charakterystyka zasady proporcjonalności (adekwatności celu i środka) w tworzeniu prawa administracyjnego. Autor opisuje zagadnienia związane z analizowaną zasadą, które winny być rozważane w procesie legislacji administracyjnej. W artykule, nawiązując do koncepcji filozoficznych – przedstawiono potrzebę wyodrębnienia i stosowania wspomnianej zasady w procesie legislacyjnym, obejmującym regulacje prawa administracyjnego (z uwagi na m.in. postępującą inflację przepisów tejże gałęzi, ryzyko nieadekwatnej ingerencji w prawa i wolności jednostki, konieczność prawidłowej oraz racjonalnej legislacji). Nadto wszechstronnie zbadano aspekty omawianej zasady: jej znaczenie wertykalne, horyzontalne, zewnętrzne (ilościowe), wewnętrzne (jakościowe), a także zagadnienie kontroli przestrzegania zasady proporcjonalności w stanowieniu najszerszej dziedziny prawa publicznego.

Artykuł prezentuje analizę wzajemnych relacji między prawami człowieka i bezpieczeństwem jednostki ludzkiej. Na podstawie literatury przedmiotu omówiono 4 sposoby ujmowania zależności, które odpowiadają przyjętym w badaniach tezom: prawa człowieka definiują bezpieczeństwo człowieka, prawa człowieka i bezpieczeństwo człowieka są współzależne, komplementarne i wzajemnie się wzmacniają, bezpieczeństwo człowieka rozszerza prawa człowieka, między bezpieczeństwem człowieka a prawami człowieka zachodzi antagonizm. Struktura artykułu odpowiada celom badawczym jakim są: omówienie rozwoju koncepcji bezpieczeństwa człowieka, odzwierciedlenie praw człowieka w koncepcji bezpieczeństwa jednostki ludzkiej, ukazanie zróżnicowanego podejścia do relacji między prawami człowieka a bezpieczeństwem człowieka.

The material scope of the research problem presented in the text encompasses the issues concerned with operational surveillance that the Polish civilian counter-intelligence service, i.e. the Internal Security Agency (in Polish abbreviated as ABW – Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego), is authorised to. The main purpose of the analysis is to assess the changes introduced as a result of the passing of the so-called Surveillance Act in 2016. The Act was supposed to introduce new regulations with regard to the powers concerning operational surveillance and obtaining of ICT data, granted to particular secret and police services. The said changes were enforced by the judgment of the Constitutional Tribunal, which in 2014 found numerous violations of the provisions of the Constitutions of the Republic of Poland caused by the existing regulations authorising the services to engage in particular operational and investigative actions. In order to elaborate the material scope of the research problem, and to present the conclusions, the following research questions have been presented in the text: Do the legal regulations concerning the powers vested in the Polish civilian counter-intelligence service within operational surveillance infringe individual rights and freedoms (e.g. the right to privacy, protection of personal information, privacy of correspondence), and if so, then to what extent? Functional and pro-constitutional interpretations have been applied to assess the provisions regulating the powers of the Internal Security Agency with regard to operational surveillance and obtaining of ICT data. The functional interpretation focuses on the function of selected legal solutions, whereas the pro-constitutional interpretation focuses on the assessment of legal solutions in the context of the principles of a democratic state ruled by law, as well as human rights and freedoms. As regards the pro-constitutional interpretation, the tool used for assessment is the test of proportionality, i.e. the rule used for interpreting legal norms according to the degree and legitimacy of the interference in individual rights and freedoms. ; Zakres przedmiotowy problemu badawczego w tekście obejmuje tematykę kontroli operacyjnej, do której uprawniony jest polski kontrwywiad cywilny, czyli Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego (pol. skrót: ABW – Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego). Głównym celem podjętej analizy jest chęć oceny zmian, które dokonano w związku z przyjęciem tzw. Ustawy inwigilacyjnej w 2016 roku. Ustawa ta miała wprowadzić nowe regulacje w zakresie uprawnień dotyczących kontroli operacyjnej i pozyskiwania danych teleinformatycznych poszczególnych służb specjalnych i policyjnych. Zmiany te wymuszane zostały orzeczeniem Trybunału Konstytucyjnego, który w 2014 roku stwierdził liczne naruszenia przepisów Konstytucji RP przez dotychczasowe przepisy uprawniające służby do stosowania poszczególnych czynności operacyjno-rozpoznawczych. W celu uszczegółowienia zakresu przedmiotowego problemu badawczego i prezentacji wniosków końcowych w tekście przedstawiono następujące pytanie badawcze: Czy i w jakim stopniu regulacje prawne dotyczące uprawnień polskiego kontrwywiadu cywilnego w zakresie kontroli operacyjnej naruszają prawa i wolności jednostki (np. prawo do prywatności, ochronę informacji o sobie i tajemnicę korespondencji)? Do oceny przepisów regulujących uprawnienia Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego w zakresie kontroli operacyjnej i pozyskiwania danych teleinformatycznych wykorzystano interpretację funkcjonalną i prokonstytucyjną. Interpretacja funkcjonalna skupia się na funkcji wybranych rozwiązań prawnych, natomiast interpretacja prokonstytucyjna na ocenie rozwiązań prawnych w kontekście zasad demokratycznego państwa prawa oraz praw i wolności człowieka. W przypadku interpretacji prokonstytucyjnej, narzędziem oceny jest test proporcjonalności, czyli reguła interpretacji norm prawnych wedle stopnia i zasadności ingerencji w prawa i wolności jednostki.

Historia gwarancji swobodnego wyrażania poglądów sięga w Niemczech roku 1848 i jest uważana za jedno z najważniejszych praw podstawowych. Współcześnie wolność wyrażania poglądów zawarta jest w art. 5 Ustawy Zasadniczej. Stanowi ona konstytucyjną podstawę niezakłóconego funkcjonowania wszystkich mediów w Niemczech, opartego na niezależności i pluralizmie. Znaczenie wolności wyrażania poglądów dla rozwoju demokratycznego państwa prawa wielokrotnie w swoich orzeczeniach podkreślał Federalny Trybunał Konstytucyjny.

For a long time governments, politicians and the public are facing a dilemma, how to ensure, on the one hand, the freedom to cross borders, ensure the safety of foreigners and encourage themto come, on the other hand, how to guard against the arrival of unwanted people and ensure the safety of its own citizens. A new quality in the implementation of the principle of freedom of migration was the creation of a single European market, with the four freedoms: free movement of goods, persons, services and capital. The aim was to create an area without internal frontiers, in which persons may move freely. An important role in the abolition of physical barriers on the movement of people played the creation of the Schengen area. All citizens of the European Union have the right of freedom of movement of persons. This also applies to family members of citizens of the European Union, regardless of their nationality. They have the right to move and reside, work and take up economic activities, education, receipt of social benefits. To allow working in another country are also needed some actions to support the movement of workers, especially the recognition of professional qualifications and the harmonization of policies on social benefits.

<p>Celem artykułu jest próba własnej ontologicznej analizy pojęcia wolności politycznej z wykorzystaniem rozpoznań i sposobów rozumienia pojęcia wolności (moralnej i politycznej, negatywnej i pozytywnej) na gruncie historii filozofii. Odwołuję się między innymi do trzech znanych koncepcji: 1) Isaiaha Berlina rozróżnienia pomiędzy negatywną i pozytywną wolnością polityczną (<em>positive and negative liberty</em>); 2) Hannah Arendt historycznych analiz związanych z rozróżnieniem między wolnością polityczną i wolnością woli (wolnością moralną); 3) Nicolaia Hartmanna krytyki Kantowskiego sposobu rozumienia wolności jako wolności pozytywnej oraz jego własnych analiz wolności moralnej jako fenomenu duchowego życia człowieka. Na koniec próbuję wykorzystać przeprowadzone analizy do uzasadnienia tezy, że prawa człowieka pierwszej generacji stanowią warunek możliwości wolności moralnej człowieka.</p>

Regulacje rangi konstytucyjnej i ustawowej w sprawie stanu wyjątkowego mają za cel zapewnienie skutecznego funkcjonowania państwa w warunkach kryzysowych w sferze wewnętrznej i doprowadzenie do jak najszybszej restytucji stanu normalnego. Polski ustawodawca przewiduje niezwykle restrykcyjny model reżimu stanu wyjątkowego w zakresie korzystania z konstytucyjnie zagwarantowanych wolności i praw człowieka i obywatela. Zwłaszcza w sferze wolności osobistej jednostki obostrzenia są jeszcze większe niż w wypadku wprowadzenia stanu wojennego.

Niewiele jest pojęć tak popularnych i tak nadużywanych, jak pojęcie praw (uprawnienia), współczesne użycie słowa "prawa" odnosi się do dwóch całkiem różnych stanów rzeczy: praw wolnościowych i praw roszczeniowych (socjalnych). Twierdzenie, że podstawowe potrzeby uzasadniają zarówno prawa wolności, jak i prawa socjalne jest nad wyraz wątpliwe. Niemniej jednak, nawet jeśli przyjąć argument potrzeb podstawowych, przemawiający za pewną wersją państwa opiekuńczego, to trudno uznać, że uzasadnia on rozwinięte państwo opiekuńcze w wersji istniejącej obecnie w większości krajów. Prawa socjalne są słabo uzasadnione intelektualnie i służą jako retoryczne narzędzie do uzasadniania wzrostu państwa socjalnego, które zwłaszcza w krajach ubogich, hamuje wzrost gospodarczy ‒ jedyny mechanizm, który może wyprowadzić je z ubóstwa. Ekspansja państwa socjalnego wypiera bardziej efektywne niepaństwowe mechanizmy pomagania ludziom w potrzebie, dalej wymaga ona wyższych podatków, co redukuje wolność gospodarczą jednostki i ma tendencję do osłabiania wzrostu gospodarczego. Więcej praw socjalnych ‒ mniej wolności gospodarczej ‒ mniejszy dobrobyt.

Henryk Goldszmit/Janusz Korczaka czynnie uczestniczył w ruchu na rzecz praw dziecka, jednym z ruchów emancypacyjnych w pierwszych dekadach XX wieku. Wywodząc się z formacyjnych dlań środowisk: lekarskiego i edukacyjnego/obywatelskiego – których przedstawiciele zgłaszali ważne inicjatywy na rzecz dzieci – podejmował w międzywojniu różne działania, by upowszechniać postulaty uznania praw dzieci oraz społecznej odpowiedzialności za ich respektowanie. Jego autorską interpretację "naturalnych" praw dziecka dokumentuje m.in. opublikowany w 1928 roku konspekt (wprowadzenie oraz siedem grup tematycznych) wykładów, jakie Korczak wygłaszał w 2. połowie lat 20. w ramach państwowych kursów dla wychowawców placówek opiekuńczych.