Suchergebnisse

AbstractA special challenge posed by the international humanitarian law (IHL) principle of equality of belligerents in the context of non-international armed conflict is the capacity of armed opposition groups to pass sentences on individuals for acts related to the hostilities. Today this situation is conflated by the concurrent application of international human rights and criminal law. The fair trial provisions of IHL can incorporate their human rights equivalents either qua human rights law or by analogy, recognizing that human rights law does not account for the anomalous relationship between a state and non-state party. It is argued that the preferred solution is the latter. This would put greater focus on the actual fairness of insurgent courts rather than on their legal basis. Moreover, it would be consistent with the equality of belligerents principle, a vital condition to encourage IHL compliance by armed opposition groups.

Muhariplerin eşitliği ilkesi, uluslararası insancıl hukukun temel ilkelerinden biridir. İnsancıl hukuk kurallarının bir silahlı çatışmanın tüm taraflarına, onların silahlı çatışmaya müdahil olma nedenlerine bakılmaksızın eşit olarak uygulanması manasına gelmektedir. Kökeni yüzyıllar öncesine dayandırılan bu ilkenin hem içeriği hem de geçerliliği zaman zaman tartışma konusu olmaktadır. Bu tartışmalardan biri de 1945 Birleşmiş Milletler Şartı ile devletlerin bir silahlı çatışmaya müdahil olmaları meşru müdafaa durumları haricinde yasaklandığında ortaya çıkmıştır. Uluslararası toplumun, jus cogens niteliği atfedilen bu yasağı ihlal eden taraf ile ona karşı kendini savunmak zorunda kalan tarafa artık eşit yaklaşmadığı sonuç olarak da ilkenin eskidiği ya da terk edildiği öne sürülmüştür. Bu çalışmada bu iddia uluslararası toplumun büyük çoğunluğunun taraflardan birini desteklediği 2022 Rusya-Ukrayna Savaşı üzerinden ele alınmaktadır.