Suchergebnisse

Wstęp

To celebrate the 10th anniversary of Praktyka Teoretyczna journal, we have invited our long-lasting collaborators and comrades to reflect once again on the concept of the common and it's possible futures by posing the following questions: a) what is the most important aspect of the current struggles for the common?; b) what are the biggest challenges for the commonist politics of the future?; and c) where in the ongoing struggles do you see a potential for scaling-up and spreading organisation based on the com- mon? In his reply, Gigi Roggero draws our attention to the necessity of maintaining the link between the common, subjectivity and class composition, if we are to preserve the revolutionary potential of the concept and the practice it implies. ; Z okazji 10 urodzin Praktyki Teoretycznej zaprosiliśmy naszych wieloletnich współpracowników i towarzyszy do wspólnego rozważenia przyszłości tego, co wspólne. Poprosiliśmy ich o zmierzenie się z następującymi pytaniami: a) co jest najważniejszym aspektem współczesnych walk o to, co wspólne?; b) jakie największe wyzwania stoją w przyszłości przed polityką tego, co wspólne?; c) gdzie w ramach toczonych walk wiedziecie potencjał na rozwijanie i poszerzanie organizacji opartej na tym, co wspólne?

To celebrate the 10th anniversary of Praktyka Teoretyczna journal, we have invited our long-lasting collaborators and comrades to reflect once again on the concept of the common and it's possible futures by posing the following questions: a) what is the most important aspect of the current struggles for the common?; b) what are the biggest challenges for the commonist politics of the future?; and c) where in the ongoing struggles do you see a potential for scaling-up and spreading organisation based on the common? In his reply, Eric Blanc draws our attention to contemporary teachers strikes as a movement with radical potentialities that greatly exceed merely reversing the privatization process of education. ; Z okazji 10 urodzin Praktyki Teoretycznej zaprosiliśmy naszych wieloletnich współpracowników i towarzyszy do wspólnego rozważenia przyszłości tego, co wspólne. Poprosiliśmy ich o zmierzenie się z następującymi pytaniami: a) co jest najważniejszym aspektem współczesnych walk o to, co wspólne?; b) jakie największe wyzwania stoją w przyszłości przed polityką tego, co wspólne?; c) gdzie w ramach toczonych walk wiedziecie potencjał na rozwijanie i poszerzanie organizacji opartej na tym, co wspólne? Eric Blanc, skupiający się na przebiegu strajków nauczycieli w Stanach Zjednoczonych, zwraca naszą uwagę na radykalną potencjalność tych walk, które przyjmują postać walki o to, co wspólne.

Przedmiotem artykułu jest obecny przyrost znaczenia dyskursów antykomunistycznych na przykładzie polskiego antykomunizmu. Cel artykułu jest dwojaki. Po pierwsze, by zweryfikować użyteczności teorii hegemonii dla krytyki antykomunizmu. Twierdzę, że teoria ta pozostaje przydatna jako narzędzie analityczne pozwalające rozpoznać praktyczne zastosowania antykomunizmu w rywalizacji politycznej, ale okazuje się niezdolna do konceptualizacji bardziej systemowych i nieoczywistych przejawów logiki antykomunistycznej w maszynerii współczesnego kapitalizmu. Dlatego proponuję alternatywną propozycję interpretacji zjawiska antykomunizmu – opartą głównie na postoperaistycznym marksizmie dobra wspólnego oraz na lekcjach teoretycznych, jakie wypływają z najnowszych badań nad ludowymi, oddolnymi praktykami społecznymi w Polsce. Po drugie, przedstawia hipotezę, wedle której właściwe zrozumienie partykularnego przykładu polskiego antykomunizmu może okazać się pomocne w rozpoznaniu funkcjonowania uniwersalnego antykomunizmu, rozumianego jako reakcja na walki mające na celu instytucję tego, co wspólne. ; The subject of the article is the recent rise in significance of anti-communist discourses on the example of Polish anti-communism. The aim of the article is twofold. Firstly, to test the limits of usefulness of the theory of hegemony in the critique of anti-communism. I claim that it remains operative as an analytic tool to track practical uses of anti-communism in political rivalry, but it is unable to conceptualize more systemic and non-apparent operations of anti-communist logics in the machinery of contemporary capitalism. I propose an alternative interpretation of anti-communism, drawing mostly on post-operaist Marxism of the common and acknowledging its theoretical assumptions with recent research on the Polish popular classes and their bottom-up social practices. Secondly, I present a hypothesis, according to which proper understanding of the particular example of Polish anti-communism could be helpful to understand the functioning of universal anti-communism as a reaction to the struggles to institute the common.

To celebrate the 10th anniversary of Praktyka Teoretyczna journal, we have invited our long-lasting collaborators and comrades to reflect once again on the concept of the com-mon and it's possible futures by posing the following questions: a) what is the most important aspect of the current struggles for the common?; b) what are the biggest challenges for the commonist politics of the future?; and c) where in the ongoing struggles do you see a potential for scaling-up and spreading organisation based on the com-mon? In his reply, Sandro Mezzadra draws our attention to contemporary struggles around welfare, which push us to reinvent such notions and institutions like public health or education beyond the private and the public. ; Z okazji 10 urodzin Praktyki Teoretycznej zaprosiliśmy naszych wieloletnich współpracowników i towarzyszy do wspólnego rozważenia przyszłości tego, co wspólne. Poprosiliśmy ich o zmierzenie się z następującymi pytaniami: a) co jest najważniejszym aspektem współczesnych walk o to, co wspólne?; b) jakie największe wyzwania stoją w przyszłości przed polityką tego, co wspólne?; c) gdzie w ramach toczonych walk wiedziecie potencjał na rozwijanie i poszerzanie organizacji opartej na tym, co wspólne? Mierząc się z powyższymi pytaniami Sandro Mezzadra zwraca uwagę na współczesne walki wokół welfare, które zmuszają nas do pomyślenia i stworzenia na nowo takich instytucji jak opieka zdrowotna czy edukacja poza podziałem na publiczne i prywatne.

Z okazji 10 urodzin Praktyki Teoretycznej zaprosiliśmy naszych wieloletnich współpracowników i towarzyszy do wspólnego rozważenia przyszłości tego, co wspólne. Poprosiliśmy ich o zmierzenie się z następującymi pytaniami: a) co jest najważniejszym aspektem współczesnych walk o to, co wspólne?; b) jakie największe wyzwania stoją w przyszłości przed polityką tego, co wspólne?; c) gdzie w ramach toczonych walk wiedziecie potencjał na rozwijanie i poszerzanie organizacji opartej na tym, co wspólne? Felipe Ziotti Narita umieszcza swoją odpowiedź w kontekście współczesnego podwójnego kryzysu kapitalizmu, który uwidacznia dobra wspólne jako kluczowe z perspektywy zaspokajania kolektywnych potrzeb. ; To celebrate the 10th anniversary of Praktyka Teoretyczna journal, we have invited our long-lasting collaborators and comrades to reflect once again on the concept of the common and it's possible futures by posing following questions: a) what is the most important aspect of the current struggles for the common?; b) what are the biggest challenges for the commonist politics of the future?; and c) where in the ongoing struggles do you see a potential for scaling-up and spreading the organisation based on the common? In his reply, Felipe Ziotti Narita situates his answer in the context of contemporary double capitalist crisis, which renders visible the commons as crucial for satisfying collective needs and purposes.ective needs and purposes.doksem własnej genezy.

To celebrate the 10th anniversary of Praktyka Teoretyczna journal, we have invited our long-lasting collaborators and comrades to reflect once again on the concept of the com-mon and it's possible futures by posing the following questions: a) what is the most important aspect of the current struggles for the common?; b) what are the biggest challenges for the commonist politics of the future?; and c) where in the ongoing struggles do you see a potential for scaling-up and spreading organisation based on the com-mon? In her reply, Angela Dimitrakaki reflects on possible means of transition to the common as a radically different socio-economic paradigm. ; Z okazji 10 urodzin Praktyki Teoretycznej zaprosiliśmy naszych wieloletnich współpracowników i towarzyszy do wspólnego rozważenia przyszłości tego, co wspólne. Poprosiliśmy ich o zmierzenie się z następującymi pytaniami: a) co jest najważniejszym aspektem współczesnych walk o to, co wspólne?; b) jakie największe wyzwania stoją w przyszłości przed polityką tego, co wspólne?; c) gdzie w ramach toczonych walk wiedziecie potencjał na rozwijanie i poszerzanie organizacji opartej na tym, co wspólne? Mierząc się z powyższymi pytaniami Angela Dimitrakaki rozważa możliwości przejścia do porządku opartym na tym, co wspólne, rozumianego jako radykalnie różnym paradygmacie organizacji życia społeczno-gospodarczego.

Pojęcie dobra wspólnego jest pojęciem szerszym niż pojęcie interesu publicznego, na którym przez lata skupiała się uwaga doktryny i orzecznictwa. W obecnych czasach kryzysu państwa, którego podstawowe elementy omówiono w opracowaniu, refleksja nad pojęciem dobra wspólnego wydaje się szczególnie ważna dla ochrony podstaw idei oraz realizacji rządów prawa. Zakotwiczone w konstytucji ma także poważne konsekwencje dla oceny działań administracji publicznej, jak wskazuje bowiem doktryna, o ile interes publiczny dotyczy zawsze zbiorowości, o tyle dla dobra wspólnego może być niezbędna np. ochrona jednostki, jej godności, pozycji prawnej. Wskazano także, jak naruszenie zasad działania administracji publicznej w procesie legislacyjnym zagraża dobru wspólnemu. W artykule ukazano możliwe konkretyzacje pojęcia dobra wspólnego w prawie administracyjnym. Dotyczyć to może zarówno zadań administracji, jak i wykonywania kierownictwa w administracji publicznej. Przedstawiono postulaty badawcze w tym zakresie.