Suchergebnisse

The Treaty of Versailles as the most important peace agreement ending World War I was signed on June 28 1919 by Germany, the Triple Entente, allied and associated countries. This Treaty establishing many borders in Europe, has introduced a new order on the European political scene of the 20th century. Despite the inclusion of the treaty in international law, its provisions even before signing were the subject of controversy. The strongest objection was expressed by Germany, considering its provisions as harmful and unfeasible. Conclusion of the Treaty of Rapallo in 1922 between thSe Weimar Republic and the RussianSoviet Federative Socialist Republic to bypass the clauses of the Treaty of Versailles was a manifestation of the opposition to the treaty. The article presents the genesis and content of revisionist demands of prospective Axis powers. It answers the question whether the postulated changes of the Treaty of Versailleswas a new opportunity to change the new, forming political order of Hungary, Italy and in particular Germany (in which the change consisted in growing support for the NSDAP party on the wave of social opposition to the provisions of the Treaty). It is subject to the analysis of the reality of such changes that would prevent to ratifying the Treaty of Rapallo - thereby causing the fulfillment of Germany's imposed terms. Numerously postulated changes of the Treaty by different political parties have their source in shaping international policies of contemporary governments. The author of the article considers that the proposed changes were a political tool, because in most cases they were an attempt of strength, whereas rarely were resulted from attempts to alleviate or prevent real problems resulting from the provisions of the treaty. ; Traktat wersalski jako główny układ pokojowy kończący I Wojnę Światową został podpisany 28 czerwca 1919 roku przez Niemcy, mocarstwa Ententy, państwasprzymierzone i stowarzyszone. Traktat ten ustalając wiele granic międzypaństwowych w Europie, wprowadził nowy ład na europejską scenę polityczną XX wieku. Pomimo włączenia traktatu w prawo międzynarodowe, jego zapisy jeszcze przed podpisaniem były przedmiotem kontrowersji. Najgłośniejszy sprzeciw wyraziłyNiemcy uznając jego postanowienia za krzywdzące i niewykonalne. Przejawem sprzeciwu było zawarcie w 1922 między Republiką Weimarską a Rosyjską Federacyjną Socjalistyczną Republiką Radziecką układu w Rapallo celem omijania klauzul traktatu wersalskiego. Artykuł przedstawia genezę i treść żądań rewizjonistycznych przyszłych państw osi. Odpowiada na pytanie czy postulowane zmiany traktatu wersalskiego były szansą na zmianę nowego, tworzącego się, układu politycznego Węgier, Włoch i w szczególności Niemiec (w których zmiana polegała na rosnącym poparciu dla partii NSDAP na fali sprzeciwu społecznego wobec postanowień traktatu). Jest przedmiotem analizy realności wprowadzenia takich zmian, które mogłyby zapobiec zwarciu układu w Rapallo – tym samym powodując wywiązywanie się Niemiec z narzuconych postanowień. Licznie postulowane zmiany traktatu przez państwa z różnych stronnictw politycznych miały swoje źródło w kształtowaniu polityk międzynarodowych ówczesnych rządów. W ocenie autora artykułu postulowane zmiany byłynarzędziem politycznym, gdyż stanowiły w większości przypadków próbę sił, rzadko wynikały ze starań złagodzenia lub zapobieżenia realnym problemomwynikającym z postanowień traktatu.