Suchergebnisse

Dit artikel hemeemt de resultaten van het onderzoek naar de gelijkheid van verdach- ten in de strafrechtspraak van de Turijnse rechtbank die werden opgenomen in het artikel van A. Cottino en M.G. Fischer. Het stelt een rangschikking van een aantal onderzochte rechsgedingen voorop die berust op het onderscheid tussen twee kenmerkende ideaalmo- dellen van een strafproces: de zekerheidsprocedure en de gewoonteprocedure. Deze modellen zijn door de auteur in rekening genomen in het kader van de hervorming van het Italiaanse Wetboek van Strafvordering van 1989; een hervorming die in de sfeer van juridische plattelandscultuur een accusatoir strafprocesrecht heeft geintroduceerd die kenmerkend is voor de juridische Angel-Saksische bepalingen. Het onderzoek heeft de moeilijkheden van de hervorming op verschillende niveau's van de socio-culturele eigen- schappen van de verdachte en het type van overtreding aangetoond. In het bijzonder heeft men beschreven op welke manier voor de verdachten met een hoger sociaal statuut en vervolgd voor een typische overtreding, nl. witteboordencriminalteit, een procès wordt ingesteld dat sterk overeensternt met het nieuwe accusatoire model. Dit terwijl het procès ingesteld tegen een verdachte met een lager sociaal statuut en die wordt vervolgd voor een hiervoor typische overtreding (diefstal, heling, . . .) de vorm aanneemt van een bureau- cratische routine die overschakelt naar een inquisitoir strafproces.