Introduction. Sound, space and mobility -- Vocal multipart practice in Albania -- Reading absences : approaching the field -- Migration and mobility in Albania -- Migration, emotions and creativity -- Migration in performance : village feasts and nostalgia -- "The deep wound" : memorialising migration -- Two absences : migration up to death -- Conclusion. Sound, space and mobility - lessons from the Albanian case
This article focuses on the role of music in the context of humanitarian and existential crisis. It argues that the ethnographic field of the refugee camp is everything else than an unproductive space, a "waiting room" of the undesirables, an in-between space where social lives are suspended and where cultural life ceases to exist. It presents in a first part the particular spatial and temporal dimensions of a specific refugee reception center in Germany, in which the author has both volunteered for 6 months organizing music room sessions, and in which he has worked as an engaged anthropologist in the framework of a 4-month grassroots music theater project. In a second part, individual biographies of musicking asylum-seekers are presented: seen from the standpoint of an anthropology of emotions and an anthropology of absence, it will be discussed in which way the experience of marginalization, social exclusion and continuous waiting has influenced the texts and musical pieces created by them. In more general terms, this article looks at the ethnomusicologists' dilemma of whether and how to make visible and audible such cultural creativity in an empathetic way without detaching it from the precarious and existential situations under which it unfolds.
Collaboration académique dans les cadres idéologiques derrière le rideau de fer : l'expédition germano‑albanaise de 1957 Cet article traite des liens entre la politique, l'idéologie et la pratique ethnographique en s'appuyant sur le cas de l'expédition ethnomusicologique germano‑albanaise de 1957. L'article montre que la fragilité de la coopération scientifique et les limites de la liberté d'action des chercheurs, à la fois dans leur champ de compétence et au sein de leurs institutions scientifiques, sont dues au caractère hautement officiel entre deux états frères communistes, la rda et l'Albanie. Il décrit ensuite les défis méthodologiques posés par une revisite du terrain en 2004, s'appuyant sur des méthodes historiques, et des interviews à la recherche de documents photographiques et audio afin « d'inviter l'archive sur le terrain ».
This essay provides grass-roots insights into interreligiosity in Middle Albania. I focus on two individuals, Muslim Arif and Orthodox Anastas, to show how notions of cultural intimacy prevail over hegemonic discourses on religious identity that have re-emerged in postsocialist and 'post-atheist' Albania. The process of religious revitalisation took place simultaneously with a pervasive reshaping of local cultural identity. These discourses give simultaneously an opportunity for religious differentiation and symbolic contestations, as well as for diverse collaborations on a social, cultural and economic level. I illustrate how cultural intimacy is performed and cultivated as a shared practice of multipart singing, and understood by the local shepherds not as a marker of difference but as common ground for mutual dialogue. By sharing the social activity of singing the shepherds do not only form a 'sonic community' but also celebrate an interreligious 'community of friends'.
Résumé Cet article se propose de développer une « anthropologie de l'absence » à propos de la migration, notamment à partir de différentes scènes sociales : les fêtes de village revitalisées, les noces et les funérailles. De tels événements auxquels participent les migrants qui retournent au village natal se caractérisent par une ambiguïté émotionnelle particulière et un processus dynamique de nostalgie qui à la fois emprisonne et libère. En même temps, le sens de l'absence est nourri de discours à propos des racines, de la tradition et de l'espace fondateur.
Cultural traditions in their local understanding are bound to particular places and to a particular social setting, possessing generally a high degree of interaction. The exercise of political power and the commercialization of traditional music have fundamentally shaken this interactive relation between sound, space and social action. Local identities and histories became confronted with constructed national identities and a homogenized national history. Musical practice witnessed a process of uprooting, the division of performers from their audience related to an emotional reconfiguration. The emotionally and spatially-bound cultural practice became redefined in terms of a static "cultural object" whose aesthetic properties were highlighted over its dynamic functional and interactional character. This progression from local tradition towards national folklore had many implications and was often accompanied or accelerated by state-directed audiovisual media. The symbolic distancing of musical practice from its origin had undeniable socio-political implications. Especially in the communist regimes of Southeastern Europe this act was interpreted as a logical parallel movement to the break with the ill-famed past in other spheres of the society. After the fall of the communist regimes cultural practice was re-appropriated and re-contextualized on an impressive scale by local actors. The return of the Local was guided by wider (cultural) politics of regionalization and re-traditionalization and the needs of a world-wide music market with a growing interest in what was called "authentic" and "rooted" musical practice. At the same time the brand "Balkan music" emerged, depicting an apolitical "emotional territory" which stood in sharp contrast to the image of the Balkans in the Western mediascape.
The article discusses the changing role of multipart songs in Albanian folk culture. The fact that music is gradually loosing its functionality profoundly threatens the musical practice. Singing as inter-generational practice, practiced on any communal occasion is no longer the general case. The shift of singing from a participatory to a performative activity seems to be predetermined. The role of migration in these dynamics is examined. ; Këngët epike historike të kënduara në mënyrën shumëzërëshe kanë një vlerë të veçantë për konstruktimin e identitetit shqiptar dhe kujtesës kolektive. Këto këngë janë formuar nga pjesë të një sfere mito-historike dhe personazhet e saj mund të ndahen në dy kategori kryesore: heronjtë e institucionalizuar dhe mbi-rajonalë, që formojnë një panteon kombëtar, dhe heronjtë rajonalë, që reflektojnë vlerat, historinë dhe karakteristikat nga një krahine të veçantë. Me ndihmën e krahasimit midis 6 versioneve të ndryshme të këngëve të "Abdyl Frashëri"- t, nga disa vende të Labërise, në shtrirjen kohore nga 1936 deri në 2005, mund të dokumentohet një shembull vazhdimësie dhe ndryshimi brenda një tradite gojore. Një analizë teksti dhe muzikore që merr në konsideratë edhe kontekstet etnografike ku janë krijuar dhe luajtur këngët, tregon jo vetëm ndryshimin brenda një tradite gojore, por edhe një proces "varfërimi muzikor" në këndvështrim të pakësimit të stilit rajonal dhe pakësimit të gjatësisë së teksteve. Një tjetër fenomen i konstatuar, që zë fill me krijimin dhe dinamikën e "Folklorit të Ri" në kohën e socializmit, është roli i institucionalizuar që luajnë këngët e kohës së hershme në kundërshtim me rolin tradicional të të kënduarit si një aktivitet social me pjesëmarrjen kolektive. Këto probleme janë të lidhura të ngushtë me rënien e regjimit të Enver Hoxhës, me rrënimin e aktiviteteve të organizuara në zonën fshatare, me fundin e izolimit politik dhe kulturor të Shqipërisë dhe me emigracionin "e mallkuar". Një rol kryesor për vazhdimin e traditës do të luajë reaksioni i brezit të ri ...
The article discusses the changing role of multipart songs in Albanian folk culture. The fact that music is gradually loosing its functionality profoundly threatens the musical practice. Singing as inter-generational practice, practiced on any communal occasion is no longer the general case. The shift of singing from a participatory to a performative activity seems to be predetermined. The role of migration in these dynamics is examined. ; Këngët epike historike të kënduara në mënyrën shumëzërëshe kanë një vlerë të veçantë për konstruktimin e identitetit shqiptar dhe kujtesës kolektive. Këto këngë janë formuar nga pjesë të një sfere mito-historike dhe personazhet e saj mund të ndahen në dy kategori kryesore: heronjtë e institucionalizuar dhe mbi-rajonalë, që formojnë një panteon kombëtar, dhe heronjtë rajonalë, që reflektojnë vlerat, historinë dhe karakteristikat nga një krahine të veçantë. Me ndihmën e krahasimit midis 6 versioneve të ndryshme të këngëve të "Abdyl Frashëri"- t, nga disa vende të Labërise, në shtrirjen kohore nga 1936 deri në 2005, mund të dokumentohet një shembull vazhdimësie dhe ndryshimi brenda një tradite gojore. Një analizë teksti dhe muzikore që merr në konsideratë edhe kontekstet etnografike ku janë krijuar dhe luajtur këngët, tregon jo vetëm ndryshimin brenda një tradite gojore, por edhe një proces "varfërimi muzikor" në këndvështrim të pakësimit të stilit rajonal dhe pakësimit të gjatësisë së teksteve. Një tjetër fenomen i konstatuar, që zë fill me krijimin dhe dinamikën e "Folklorit të Ri" në kohën e socializmit, është roli i institucionalizuar që luajnë këngët e kohës së hershme në kundërshtim me rolin tradicional të të kënduarit si një aktivitet social me pjesëmarrjen kolektive. Këto probleme janë të lidhura të ngushtë me rënien e regjimit të Enver Hoxhës, me rrënimin e aktiviteteve të organizuara në zonën fshatare, me fundin e izolimit politik dhe kulturor të Shqipërisë dhe me emigracionin "e mallkuar". Një rol kryesor për vazhdimin e traditës do të luajë reaksioni i brezit të ri ...
The article discusses the changing role of multipart songs in Albanian folk culture. The fact that music is gradually loosing its functionality profoundly threatens the musical practice. Singing as inter-generational practice, practiced on any communal occasion is no longer the general case. The shift of singing from a participatory to a performative activity seems to be predetermined. The role of migration in these dynamics is examined. ; Këngët epike historike të kënduara në mënyrën shumëzërëshe kanë një vlerë të veçantë për konstruktimin e identitetit shqiptar dhe kujtesës kolektive. Këto këngë janë formuar nga pjesë të një sfere mito-historike dhe personazhet e saj mund të ndahen në dy kategori kryesore: heronjtë e institucionalizuar dhe mbi-rajonalë, që formojnë një panteon kombëtar, dhe heronjtë rajonalë, që reflektojnë vlerat, historinë dhe karakteristikat nga një krahine të veçantë. Me ndihmën e krahasimit midis 6 versioneve të ndryshme të këngëve të "Abdyl Frashëri"- t, nga disa vende të Labërise, në shtrirjen kohore nga 1936 deri në 2005, mund të dokumentohet një shembull vazhdimësie dhe ndryshimi brenda një tradite gojore. Një analizë teksti dhe muzikore që merr në konsideratë edhe kontekstet etnografike ku janë krijuar dhe luajtur këngët, tregon jo vetëm ndryshimin brenda një tradite gojore, por edhe një proces "varfërimi muzikor" në këndvështrim të pakësimit të stilit rajonal dhe pakësimit të gjatësisë së teksteve. Një tjetër fenomen i konstatuar, që zë fill me krijimin dhe dinamikën e "Folklorit të Ri" në kohën e socializmit, është roli i institucionalizuar që luajnë këngët e kohës së hershme në kundërshtim me rolin tradicional të të kënduarit si një aktivitet social me pjesëmarrjen kolektive. Këto probleme janë të lidhura të ngushtë me rënien e regjimit të Enver Hoxhës, me rrënimin e aktiviteteve të organizuara në zonën fshatare, me fundin e izolimit politik dhe kulturor të Shqipërisë dhe me emigracionin "e mallkuar". Një rol kryesor për vazhdimin e traditës do të luajë reaksioni i brezit të ri ...
The article discusses the changing role of multipart songs in Albanian folk culture. The fact that music is gradually loosing its functionality profoundly threatens the musical practice. Singing as inter-generational practice, practiced on any communal occasion is no longer the general case. The shift of singing from a participatory to a performative activity seems to be predetermined. The role of migration in these dynamics is examined. ; Këngët epike historike të kënduara në mënyrën shumëzërëshe kanë një vlerë të veçantë për konstruktimin e identitetit shqiptar dhe kujtesës kolektive. Këto këngë janë formuar nga pjesë të një sfere mito-historike dhe personazhet e saj mund të ndahen në dy kategori kryesore: heronjtë e institucionalizuar dhe mbi-rajonalë, që formojnë një panteon kombëtar, dhe heronjtë rajonalë, që reflektojnë vlerat, historinë dhe karakteristikat nga një krahine të veçantë. Me ndihmën e krahasimit midis 6 versioneve të ndryshme të këngëve të "Abdyl Frashëri"- t, nga disa vende të Labërise, në shtrirjen kohore nga 1936 deri në 2005, mund të dokumentohet një shembull vazhdimësie dhe ndryshimi brenda një tradite gojore. Një analizë teksti dhe muzikore që merr në konsideratë edhe kontekstet etnografike ku janë krijuar dhe luajtur këngët, tregon jo vetëm ndryshimin brenda një tradite gojore, por edhe një proces "varfërimi muzikor" në këndvështrim të pakësimit të stilit rajonal dhe pakësimit të gjatësisë së teksteve. Një tjetër fenomen i konstatuar, që zë fill me krijimin dhe dinamikën e "Folklorit të Ri" në kohën e socializmit, është roli i institucionalizuar që luajnë këngët e kohës së hershme në kundërshtim me rolin tradicional të të kënduarit si një aktivitet social me pjesëmarrjen kolektive. Këto probleme janë të lidhura të ngushtë me rënien e regjimit të Enver Hoxhës, me rrënimin e aktiviteteve të organizuara në zonën fshatare, me fundin e izolimit politik dhe kulturor të Shqipërisë dhe me emigracionin "e mallkuar". Një rol kryesor për vazhdimin e traditës do të luajë reaksioni i brezit të ri ...
The article discusses the changing role of multipart songs in Albanian folk culture. The fact that music is gradually loosing its functionality profoundly threatens the musical practice. Singing as inter-generational practice, practiced on any communal occasion is no longer the general case. The shift of singing from a participatory to a performative activity seems to be predetermined. The role of migration in these dynamics is examined. ; Këngët epike historike të kënduara në mënyrën shumëzërëshe kanë një vlerë të veçantë për konstruktimin e identitetit shqiptar dhe kujtesës kolektive. Këto këngë janë formuar nga pjesë të një sfere mito-historike dhe personazhet e saj mund të ndahen në dy kategori kryesore: heronjtë e institucionalizuar dhe mbi-rajonalë, që formojnë një panteon kombëtar, dhe heronjtë rajonalë, që reflektojnë vlerat, historinë dhe karakteristikat nga një krahine të veçantë. Me ndihmën e krahasimit midis 6 versioneve të ndryshme të këngëve të "Abdyl Frashëri"- t, nga disa vende të Labërise, në shtrirjen kohore nga 1936 deri në 2005, mund të dokumentohet një shembull vazhdimësie dhe ndryshimi brenda një tradite gojore. Një analizë teksti dhe muzikore që merr në konsideratë edhe kontekstet etnografike ku janë krijuar dhe luajtur këngët, tregon jo vetëm ndryshimin brenda një tradite gojore, por edhe një proces "varfërimi muzikor" në këndvështrim të pakësimit të stilit rajonal dhe pakësimit të gjatësisë së teksteve. Një tjetër fenomen i konstatuar, që zë fill me krijimin dhe dinamikën e "Folklorit të Ri" në kohën e socializmit, është roli i institucionalizuar që luajnë këngët e kohës së hershme në kundërshtim me rolin tradicional të të kënduarit si një aktivitet social me pjesëmarrjen kolektive. Këto probleme janë të lidhura të ngushtë me rënien e regjimit të Enver Hoxhës, me rrënimin e aktiviteteve të organizuara në zonën fshatare, me fundin e izolimit politik dhe kulturor të Shqipërisë dhe me emigracionin "e mallkuar". Një rol kryesor për vazhdimin e traditës do të luajë reaksioni i brezit të ri ...
The article discusses the changing role of multipart songs in Albanian folk culture. The fact that music is gradually loosing its functionality profoundly threatens the musical practice. Singing as inter-generational practice, practiced on any communal occasion is no longer the general case. The shift of singing from a participatory to a performative activity seems to be predetermined. The role of migration in these dynamics is examined. ; Këngët epike historike të kënduara në mënyrën shumëzërëshe kanë një vlerë të veçantë për konstruktimin e identitetit shqiptar dhe kujtesës kolektive. Këto këngë janë formuar nga pjesë të një sfere mito-historike dhe personazhet e saj mund të ndahen në dy kategori kryesore: heronjtë e institucionalizuar dhe mbi-rajonalë, që formojnë një panteon kombëtar, dhe heronjtë rajonalë, që reflektojnë vlerat, historinë dhe karakteristikat nga një krahine të veçantë. Me ndihmën e krahasimit midis 6 versioneve të ndryshme të këngëve të "Abdyl Frashëri"- t, nga disa vende të Labërise, në shtrirjen kohore nga 1936 deri në 2005, mund të dokumentohet një shembull vazhdimësie dhe ndryshimi brenda një tradite gojore. Një analizë teksti dhe muzikore që merr në konsideratë edhe kontekstet etnografike ku janë krijuar dhe luajtur këngët, tregon jo vetëm ndryshimin brenda një tradite gojore, por edhe një proces "varfërimi muzikor" në këndvështrim të pakësimit të stilit rajonal dhe pakësimit të gjatësisë së teksteve. Një tjetër fenomen i konstatuar, që zë fill me krijimin dhe dinamikën e "Folklorit të Ri" në kohën e socializmit, është roli i institucionalizuar që luajnë këngët e kohës së hershme në kundërshtim me rolin tradicional të të kënduarit si një aktivitet social me pjesëmarrjen kolektive. Këto probleme janë të lidhura të ngushtë me rënien e regjimit të Enver Hoxhës, me rrënimin e aktiviteteve të organizuara në zonën fshatare, me fundin e izolimit politik dhe kulturor të Shqipërisë dhe me emigracionin "e mallkuar". Një rol kryesor për vazhdimin e traditës do të luajë reaksioni i brezit të ri ...
