Suchergebnisse

Dziewiąty wiek przed naszą erą był jednym z kluczowych okresów Północnego Królestwa Izrael. W tym właśnie wieku kraj wyszedł z międzynarodowej izolacji i stał się ważnym graczem na międzynarodowej scenie politycznej i militarnej. Izrael z mało znaczącego państwa stał się tak silny, iż w połowie wieku był w stanie sformować koalicję dwunastu państw, wnosząc ponad połowę wszystkich wozów wojennych w celu przeciwstawienia się druzgocącej sile Asyrii. Jednak wewnętrzna polityka religijna dynastii Omriego doprowadziła do takiego stanu, że koła jahwistyczne szukały sposobności, ażeby ukrócić los zbyt przychylnej kultowi Baala rodziny królewskiej. Taka okazja pojawiła się wraz z przybyciem armii asyryjskiej na tereny Izraela. Celem powyższego artykułu jest ukazanie niektórych mechanizmów i czynników, które doprowadziły do buntu przeciwko dynastii Omriego i wyniesieniu Jehu na tron Izraela. Ponieważ jednym z głównych czynników było zagrożenie asyryjskie, dlatego też autor niniejszego artykułu najpierw analizuje historię i motywy asyryjskiej ekspansji na zachód, a następnie nakreśla stan religijny w Królestwie Północnym w IX wieku p.n.e., by na końcu przyjrzeć się jak groźba inwazji asyryjskiej oraz wewnętrzna polityka Izraela przyczyniła się do objęcia tronu przez proasyryjskiego Jehu.