Suchergebnisse

Artykuł poświęcony jest zidentyfikowaniu kluczowych aspektów dotyczących przyszłych wojen i konfliktów zbrojnych oraz usystematyzowaniu istniejącej wiedzy w tym obszarze. W związku z tym przyjęto założenie, że należy chociażby w ogólnym zarysie nakreślić prognozy najbardziej prawdopodobnych rodzajów wojen i konfliktów, a nie jednej uniwersalnej wizji wojny oraz konfliktu zbrojnego. Użycie liczby mnogiej w tym wypadku jest w pełni uzasadnione, ponieważ wypracowanie jednej wizji wojny byłoby podejściem zbyt uproszczonym, mogącym negatywnie wpłynąć nie tylko na rozwój teorii wojen i konfliktów, lecz także na ich praktykę. Rozwiązanie zatem tego problemu wymagało udzielenia odpowiedzi na pytanie: jakie będą przyszłe wojny i konflikty w stosunku do przewidywanych uwarunkowań geopolitycznych, rozwoju technologii wojskowych, walki informacyjnej oraz regulacji prawnych? W przygotowaniu niniejszego opracowania niezbędne okazały się teoretyczne metody badawcze, takie jak: synteza, analiza, uogólnienie i porównanie. Jednakże ze względu na specyficzny obszar badawczy kluczowe znaczenie miała jakościowa metoda prognozowania, czyli metoda scenariuszowa.

Artykuł poświęcony został charakterystyce dokonań Sojuszu Północnoatlantyckiego w zakresie przywrócenia bezpieczeństwa i pokoju w Kosowie. Przedział czasowy, który został uwzględniony w analizie i ocenie zaangażowania NATO w tym regionie obejmuje czas od momentu rozpoczęcia sojuszniczej operacji powietrznej "Allied Force" w Kosowie aż do końca 2019 roku. W artykule wyraźnie wykazano i uzasadniono, że KFOR spełnia pokładane w nim nadzieje decydentów politycznych, ponieważ sytuacja w regionie ulega systematycznie wyraźnej poprawie. Dzięki temu możliwe stało się wprowadzanie kolejnych redukcji stanu osobowego sił pokojowych, aż ich wielkość osiągnęła poziom wielokrotnie mniejszy niż na początku lądowej operacji w czerwcu 1999 roku. W każdej fazie operacji wielkość i skład sił pokojowych NATO były adekwatne do sytuacji w Kosowie. Ważny element zaangażowania NATO w operację w Kosowie stanowiła ścisła współpraca z Organizacją Narodów Zjednoczonych oraz z Unią Europejską, które to organizacje aktywnie uczestniczą w operacji w tym borykającym się z wieloma problemami państwie.