Suchergebnisse

PATIENTS WELL KNOWN FOR THEIR ACHIEVEMENTS AND SOCIAL AND POLITICAL POSITION PRESENT A SERIES OF DILEMMAS TO THOSE RESPONSIBLE FOR THEIR CARE. REFERRALS, ADMISSION, TREATMENT PLANNING, AND DISCHARGE CAN EVOLVE INTO A SCENARIO IN WHICH EXTRA-CLINICAL FACTORS PLAY AN IMPORTANT PART. THESE EXTRA-CLINICAL FEATURES, WHICH CAN INCLUDE ATTENTION TO THE POLITICAL AND SOCIAL POSITION OF THE PATIENT, INFLUENCE ASPECTS OF THE DOCTOR-PATIENT RELATISHIP SUCH AS THE CONTRACT AND ALLIANCE. THEY ARISE BECAUSE THE PATIENTS STIMULATE CLINICIANS' ATTITUDES ABOUT POWER, REPUTATION, AND CONTROL. EFFECTIVE MANAGEMENT CALLS FOR ATTENTION TO THESE STRAINS ON THE DOCTOR-PATIENT RELATIONSHIP. EXAMPLES OF THE CARE OF TWO PRESIDENTS, WINSTON CHURCHILL, JOHN PAUL II, THE SHAH, AND ARTISTS AND WRITERS DEMONSTRATE THE DEVELOPMENT OF THE SCENARIO FOR THESE PATIENTS WHO CHALLENGE CARETAKERS' EXPERTISE AND COMMON SENSE.

Judgement of CJEU of 30th of March 2023, C-618/21 AR and others versus PK S.A. and others address the question referring to the possibility of estimation of insurance compensation for the damaged car due to the injured from insurance against civil liability in respect of the use of motor vehicle as hypothetical costs of repair. The author approves the judgement of CJEU which says that national law may limit the redress accessible to the injured party from the insurer to the monetary compensation, and that such compensation may not be lower than compensation accessible according to a national law on general basis. As far as admissibility of estimation of the insurance compensation as the hypothetical costs of repair in the Polish law the author adopts the compromise view pointing that it depends on the circumstances of the case. As a rule the insured party has the right to such compensation without the need of proving how much he has spent for the repair, but the injured does not have such right if the car was sold without repair

OWCA to używany w praktyce ubezpieczeniowej skrót określenia "osoba wykonująca czynności agencyjne". Zgodnie z ustawą o dystrybucji ubezpieczeń taka osoba sama nie jest agentem, ale agent może posługiwać się nią przy wykonywaniu czynności agencyjnych. Umowa między OWCĄ a agentem nie jest zgodnie z ustawą uważana za umowę agencyjną. Regulacja ta wykorzystywana jest przez zakłady ubezpieczeń do tworzenia zależnych od nich spółek dystrybucyjnych, które następnie zatrudniają OWCE na podstawie tzw. umów o współpracę, nieprzewidujących albo wyraźnie wykluczających prawa dane agentowi przez przepisy Kodeksu cywilnego o umowie agencyjnej, stanowiące implementację Dyrektywy 86/653/EEC. Autor omawia poglądy polskiej doktryny oraz orzecznictwa zarówno polskiego, jak i europejskiego, i konkluduje, że umowa między OWCĄ a agentem jest umową nienazwaną, do której należy stosować per analogiam przepisy o agencji. Wykluczenie praw zagwarantowanych przez Kodeks agentowi jako słabszej stronie umowy nie jest zatem dopuszczalne.