Suchergebnisse

El presente artículo estudia los instrumentos de propaganda utilizados durante el Trienio Liberal en Valladolid (1820–1823) con la intención de crear una opinión favorable al sistema constitucional. Los liberales intentaron crear un imaginario político nuevo a través de discursos pronunciados en la Sociedad Patriótica de Amigos de la Constitución, una entidad creada a tal efecto, pero también de intervenciones en actos religiosos para defender la compatibilidad entre catolicismo y liberalismo.

Based on the assumption that the fundamental rights of people in most democratic states are governed by the personalist principle and that, of course, the religious freedom of the individual is an indisputable fundamental right, this paper reflects on the implications of these premises in the institutional field. The article consists of four chapters: the first two chapters are of a more general nature, and the next two chapters apply the general principles to the Spanish context. The first part discusses the personalist foundation that forms the basis of laws in democratic states. The author highlights the fact that the ethical value of the dignity of every human person provides an axiological foundation for the rules and fundamental laws enacted in the democratic constitutional order. The second part of the paper is devoted to the principle of subsidiarity, which – in a way – constitutes a bridge that makes it possible to transpose the dignity of the person to the functioning of the institutions that operate within a democratic state. Subsidiarity is an essential complement to personalism as it prioritizes the activity of the person that should be supported by the institutions of the State. The application of these general principles to the situation in Spain exemplifies them in the context of the understanding and enforcement of the right to religious freedom. By presenting specific legal solutions implemented in Spain in recent years, the author illustrates the challenges that the right to religious freedom is facing in modern democracies. The paper offers a compelling study of the joint effect of the principle of secularism in a democratic State and the principle of cooperation between the State and religious institutions (a concept referred to in the Spanish model as "positive secularism") as they act upon social life to guarantee the implementation of a fundamental right of human persons: the right to religious freedom. ; Od osoby do instytucji: wolność religijna a instytucje w państwach demokratycznych Opierając się na założeniu, że podstawowe prawa człowieka w większości państw demokratycznych podlegają zasadzie personalistycznej i że oczywiście wolność religijna osoby jest niekwestionowanym prawem podstawowym, autor zastanawia się w niniejszym artykule nad implikacjami tych kwestii w przestrzeni instytucjonalnej. Artykuł składa się z następujących elementów: dwa pierwsze mają charakter ogólny, dwa kolejne są aplikacją zasad ogólnych do kontekstu hiszpańskiego. Część pierwsza ukazuje personalistyczny fundament stanowiący podstawę prawną w państwach demokratycznych. Autor naświetla, iż etyczna wartość godności każdej osoby ludzkiej jest aksjologiczną podstawą dla zasad i podstawowych praw ustanawianych w demokratycznym porządku konstytucyjnym. Druga część tekstu poświęcona jest analizie zasady pomocniczości - która jest swoistym mostem pozwalającym przejść od godności osoby do funkcjonowania instytucji działających w ramach demokratycznego państwa. Zasada pomocniczości stanowi konieczne uzupełnienie zasady personalizmu, nadając priorytet aktywności osoby, która winna być wspierana przez instytucje państwowe. Aplikacja tych ogólnych zasad do sytuacji w Hiszpanii stanowi ich egzemplifikację w kontekście rozumienia i egzekwowania prawa do wolności religijnej. Autor, ukazując konkretne rozwiązania prawne podjęte w Hiszpanii w ostatnich latach, ukazuje trudności, z jakimi musi się mierzyć we współczesnej demokracji prawo do wolności religijnej. To znakomite studium możliwości współoddziaływania na życie społeczne zasady laickości demokratycznego państwa oraz zasady współdziałania państwa z instytucjami religijnymi (w modelu hiszpańskim ta koincydencja nosi nazwę sekularyzmu pozytywnego) w celu zagwarantowania realizacji podstawowego prawa osób ludzkich, jakim jest prawo do wolności religijnej.

Based on the assumption that the fundamental rights of people in most democratic states are governed by the personalist principle and that, of course, the religious freedom of the individual is an indisputable fundamental right, this paper reflects on the implications of these premises in the institutional field. The article consists of four chapters: the first two chapters are of a more general nature, and the next two chapters apply the general principles to the Spanish context. The first part discusses the personalist foundation that forms the basis of laws in democratic states. The author highlights the fact that the ethical value of the dignity of every human person provides an axiological foundation for the rules and fundamental laws enacted in the democratic constitutional order. The second part of the paper is devoted to the principle of subsidiarity, which – in a way – constitutes a bridge that makes it possible to transpose the dignity of the person to the functioning of the institutions that operate within a democratic state. Subsidiarity is an essential complement to personalism as it prioritizes the activity of the person that should be supported by the institutions of the State. The application of these general principles to the situation in Spain exemplifies them in the context of the understanding and enforcement of the right to religious freedom. By presenting specific legal solutions implemented in Spain in recent years, the author illustrates the challenges that the right to religious freedom is facing in modern democracies. The paper offers a compelling study of the joint effect of the principle of secularism in a democratic State and the principle of cooperation between the State and religious institutions (a concept referred to in the Spanish model as "positive secularism") as they act upon social life to guarantee the implementation of a fundamental right of human persons: the right to religious freedom. ; Od osoby do instytucji: wolność religijna a instytucje w państwach demokratycznych Opierając się na założeniu, że podstawowe prawa człowieka w większości państw demokratycznych podlegają zasadzie personalistycznej i że oczywiście wolność religijna osoby jest niekwestionowanym prawem podstawowym, autor zastanawia się w niniejszym artykule nad implikacjami tych kwestii w przestrzeni instytucjonalnej. Artykuł składa się z następujących elementów: dwa pierwsze mają charakter ogólny, dwa kolejne są aplikacją zasad ogólnych do kontekstu hiszpańskiego. Część pierwsza ukazuje personalistyczny fundament stanowiący podstawę prawną w państwach demokratycznych. Autor naświetla, iż etyczna wartość godności każdej osoby ludzkiej jest aksjologiczną podstawą dla zasad i podstawowych praw ustanawianych w demokratycznym porządku konstytucyjnym. Druga część tekstu poświęcona jest analizie zasady pomocniczości - która jest swoistym mostem pozwalającym przejść od godności osoby do funkcjonowania instytucji działających w ramach demokratycznego państwa. Zasada pomocniczości stanowi konieczne uzupełnienie zasady personalizmu, nadając priorytet aktywności osoby, która winna być wspierana przez instytucje państwowe. Aplikacja tych ogólnych zasad do sytuacji w Hiszpanii stanowi ich egzemplifikację w kontekście rozumienia i egzekwowania prawa do wolności religijnej. Autor, ukazując konkretne rozwiązania prawne podjęte w Hiszpanii w ostatnich latach, ukazuje trudności, z jakimi musi się mierzyć we współczesnej demokracji prawo do wolności religijnej. To znakomite studium możliwości współoddziaływania na życie społeczne zasady laickości demokratycznego państwa oraz zasady współdziałania państwa z instytucjami religijnymi (w modelu hiszpańskim ta koincydencja nosi nazwę sekularyzmu pozytywnego) w celu zagwarantowania realizacji podstawowego prawa osób ludzkich, jakim jest prawo do wolności religijnej.

This article studies the propaganda instruments used during the Liberal Triennium in Valladolid (1820–1823) with the intention of creating a favorable opinion of the constitutional system. The liberals tried to create a new political imaginary through speeches delivered at the Patriotic Society of Friends of the Constitution, an entity created for this purpose, but also through interventions in religious acts to defend the compatibility between Catholicism and liberalism. ; El presente artículo estudia los instrumentos de propaganda utilizados durante el Trienio Liberal en Valladolid (1820–1823) con la intención de crear una opinión favorable al sistema constitucional. Los liberales intentaron crear un imaginario político nuevo a través de discursos pronunciados en la Sociedad Patriótica de Amigos de la Constitución, una entidad creada a tal efecto, pero también de intervenciones en actos religiosos para defender la compatibilidad entre catolicismo y liberalismo.

el presente trabajo aborda críticamente la cuestión de la legitimidad política en el actual contexto postmoderno, desde la óptica del consumo y del ciudadano-consumidor, en tanto que elemento que ha adquirido especial protagonismo en la definición de lo político.

Es una reseña de la obra: José Luis MUÑOZ DE BAENA. La abstracción del mundo. Sobre el mal autoinmune de la juridicidad moderna. Madrid: CEPC (Centro de Estudios Políticos y Constitucionales. Mº de la Presidencia), 2018, 367 pp. ISBN: 978-84-259-1775-2 ; It's a review of the work: José Luis MUÑOZ DE BAENA. La abstracción del mundo. Sobre el mal autoinmune de la juridicidad moderna. Madrid: CEPC (Centro de Estudios Políticos y Constitucionales. Mº de la Presidencia), 2018, 367 pp. ISBN: 978-84-259-1775-2 ; peerReviewed

La transición al liberalismo en España a comienzo de la década de 1830 obligó a las elites tradicionales a llevar a cabo un complejo proceso de adaptación. Algunos de sus miembros lograron incrementar su influencia y, el caso que analizamos, es un buen ejemplo de ello. Mariano Miguel de Reynoso, miembro de una familia de hidalgos que utilizó su prestigio social y una indudable habilidad política para convertirse en el representante de los poderes económicos castellanos ante el parlamento nacional durante las décadas de 1840 y 1850.