Suchergebnisse

Bu çalışmada, Covid-19 küresel salgını ile mücadelede izlenen kamu politikalarının eleştirel değerlendirmesine dönük kavramsal bir çerçeve önerilmiştir. Bu çabaya feyz veren olgu, Türkiye kamu idaresinin Covid-19 küresel salgını karşısındaki politika tercihleridir. Bu tercih hakkındaki temel önermemiz şöyledir; Türkiye'de Covid-19 küresel salgını karşısında Hükümet klasik bir afet yönetimi pratiği sergilemiş, salgının karakteristiklerini esas alan bir insani kriz yönetimi ortaya koyamamıştır. Afet ve insani kriz yönetimi arasında farklılıkların bulunduğu varsayımına dayanan bu önermeyi araştırılabilir kılmak maksadıyla belli sorun alanları formüle edilmiştir. Doğal afetler ve afet yönetimi ile insani krizler ve insani kriz yönetiminin; farklı önceliklere, prosedürlere ve hedeflere sahip oldukları ileri sürülerek, söz konusu farklılıklar şu üç sorun alanı ile tanımlanmıştır: İdari ölçek, risk azaltıcı/önleyici tedbirler ve acil müdahale öncelikler. Covid-19 salgını da bu üç sorun alanı ile analiz edilerek şu sonuçlara ulaşılmıştır: Salgının yönetsel ölçeği, afet yönetiminde olduğu gibi belli bir coğrafi mekanla sabitlenebilir değildir. İkinci olarak, salgında önleyici tedbirler, virüs varlığının öncesi ve sonrasını birlikte kavrayan bir süreç yönetimi olarak planlanmak durumundadır. Son olarak, salgında acil müdahalenin öncelikli hedefi kategorik olarak tespit edilemez; PCR testi pozitif olanlar kadar pozitif olma olasılığı bulunanları da kavrayan bir acil müdahale yönetimi gerekmektedir. Sonuç olarak, küresel salgına klasik afet yönetimi ile yaklaşan Türk Kamu İdaresi, içinden çıkılmaz ve yönetilemez bir durumla karşı karşıya kalmıştır.

Makale, bir geçiş ülkesi olarak Bulgaristan'da sosyalizm sonrası dönemde, devletin yeniden inşa sürecini ve idari yapının gelişimini, siyasal ve anayasal yönleri ile birlikte incelemektedir. Bulgaristan, barış içerisinde ve iç savaş olmaksızın yaşanan bir rejim değişikliğinin siyasi ve idari neden ve sonuçlarının incelenmesi bakımından uygun bir örnek olaydır. Çoğulcu bir anlayışla ve barışçıl bir biçimde Bulgaristan'da kurulan anayasal düzen, toplumun beklediği daha iyi yaşam ve özgürlük ortamını tesis etmek için yeterli olmamıştır. Makale bunun nedenlerini, anayasa gibi birinci el ve ikinci el metinler üzerinden incelemektedir. Makalede, Bulgaristan'da demokratik ve liberal bir sistemin kurulamamasının geçiş sürecinde idari sistemin dikkate alınmaması ve birbirinden farklı kamu yönetimi anlayışlarının aynı anda uygulanmaya çalışılmasıylailgili olduğu sonucuna ulaşmıştır.