RECENSIONI: Monumenti politologici
In: Teoria politica: Theory of politics = Teoría politica, Band 23, Heft 3, S. 176-179
ISSN: 0394-1248
159 Ergebnisse
Sortierung:
In: Teoria politica: Theory of politics = Teoría politica, Band 23, Heft 3, S. 176-179
ISSN: 0394-1248
In: La memoria della Grande Guerra in Toscana
In: Atlante tematico di topografia antica 31 (2021)
In: Atlante tematico di topografia antica 25 (2015)
Includes indexes
In: Sussidi allo studio delle antichità cristiane 4
In: Beni culturali Palermo 8
Podrucje Buzestine obiluje arheoloskim lokalitetima od prapovijesti do srednjeg vijeka koji, kao potencijalni nalazi materijalne i duhovne kulture jednog vremena, nisu bili tretirani na odgovarajuéi nacin u strucnoj i znanstvenoj problematici. Analizirajuéi dostupne rimske spomenike ovog kraja (nadgrobne stele i are, votivne zapise i likovne prikaze) autorica prezentira moguénost utjecaja akvilejskog likovnog i zanatskog kruga isticuéi autohtoni ekvivalenat kao bitnu snagu u zahtjevima i kreaciji kamenih spomenika Buzestine. Ujedno se dolazi do zakljucka da su stanovnici ovog kraja poprimili politicke i drustvenogospodarske odnose ustaljene u Rimskom carstvu tokom I i II stoljeéa n.e. uz naglasenu suprotnost administrativnoj romanizaciji koja se u jednom od oblika izrazava kroz postojanje domaéih ilirskih i ilirokeltskih imena. U nekim primjerima moze se govoriti o etnickoj asimilaciji stanovnistva kroz mjesovite iliro-keltske brakove. Zakljucujuéi da romanizacija Buzestine nije nikada u potpunosti bila provedena, autorica na temelju sepulkralnih i votivnih natpisa i likovnih prikaza govori o ekonomskom polozaju stanovnistva povezujuéi etnicku pripadnost i socijalni status s vrelima duhovne civilizacije. Uz domaéa bozanstva i geniji (Silvan, bozice plodnosti, Genij smrti), grcke kultove (Hera) i bogove oficijelnog rimskog panteona (Iovi Optimo Maximo) stuju se u jedinstvenom sinkretizmu autohtona, italska i orijentalna bozanstva (lria Venus, Salus Augusta, Iuno Feronia, Nemesis Augusta).
BASE
In: Monumenti antichi
In: Serie miscellanea 3,1 = 52,1 [d. Gesamtw.]
In: Monumenti antichi 52,1
In: http://hdl.handle.net/2027/uiuc.7220647
Acquisition made accessible thanks to a 2015-2017 grant from the Council on Libraries and Information Resources. ; University of Illinois bookplate: "From the library of Conte Antonio Cavagna Sangiuliani di Gualdana Lazelada di Bereguardo, purchased 1921". ; "Tenente Gamba" inscribed on front cover; "Cartoleria militare offre" stamped in ink on front cover. ; Last page blank. ; Date of publication based on populations in text from census dated 31 dic. 1871. ; Cover title. ; Mode of access: Internet.
BASE
In: Fonti e testi
In: http://mdz-nbn-resolving.de/urn:nbn:de:bvb:12-bsb10051425-6
Volltext // Exemplar mit der Signatur: München, Bayerische Staatsbibliothek -- 4 Ital. 24
BASE
Fin dalla seconda metà del Settecento in Sicilia si inizia a tutelare, e dunque conservare, i monumenti dell'epoca classica della città di Taormina e perfino un gruppo di alberi secolari, chiamati il "castagno dei cento cavalli". Inoltre, nel 1778, il governo borbonico istituì, per tutti i monumenti antichi della Sicilia, una commissione formata dai "Regi custodi" – sopraintendenti delle antichità, da un architetto esperto di monumenti antichi, da un pittore di vedute e da un capo mastro, per studiare e rilevare lo stato di conservazione dei monumenti stessi. A seguito di queste indagini, nel 1780, furono approntati i primi interventi di restauro nel tempio di Segesta e in alcuni templi di Agrigento. Invece ad Atene, lord Elgin prelevava dal Partenone e da altri monumenti molte sculture, e spedirle in Inghilterra, dove riusciva a venderli al governo inglese, per esporli nel British Museum di Londra. Nel 1823 gli architetti e archeologi Harris e Angell, dopo avere ritrovato tre metope fra le rovine del tempio "C" di Selinunte, volevano trasportarle in Inghilterra, per essere esposte assieme alla collezione di Elgin al British. Ma questa esportazione di sculture fu impedita, perché in Sicilia già erano attive leggi che vietavano il trasferimento all'estero dei reperti antichi. Agli scopritori fu autorizzata la realizzazione delle copie in gesso, mentre al museo di Palermo furono esposti gli originali delle sculture. La Sicilia, già nel XVIII e XIX secolo, aveva compreso il valore delle testimonianze del passato e le proteggeva e le conservava per le contemporanee generazioni e per quelle future, alle quali effettivamente appartengono. ; Since the second half of the eighteenth century in Sicily you start to protect, and thus preserve the monuments of the classical city of Taormina and even a group of trees, called the " Castagno dei cento cavalli". In addition, in 1778, the Bourbon government instituted, for all the ancient monuments of Sicily, a commission formed by the "Regi custodi" - the superintendents of antiquities- from an experienced architect of ancient monuments, as a painter of views and a master builder, to investigate and detect the state of conservation of the monuments themselves. Following these investigations, in the 1780, they were prepared the first restoration in the temple of Segesta and in some temples of Agrigento. Instead Athens, Lord Elgin withdrew from the Parthenon and other monuments, many sculptures, and send them to England, where she could sell them to the British government, to expose them in the British Museum in London. In 1823 the architects and archaeologists Harris and Angell, after three metopes found in the ruins of the temple "C" of Selinunte, wanted to transport them to England, to be exhibited together with the collection of Elgi,n to the British. But this export of sculptures was prevented, because in Sicily were already active laws forbidding the transfer abroad of antiquities. It was allowed to proceed to the Discoverers of plaster copies, while the museum in Palermo were shown the originals of the sculptures. Sicily, already in the eighteenth and nineteenth century, understood the value of the evidence of the past and the protected and he preserved for the contemporary and future generations, which actually belong.
BASE