Suchergebnisse

Culture and institutions; Education - Creëer een substantieel extra budget Geesteswetenschappen waarop faculteiten een beroep kunnen doen op basis van een overtuigend toekomstplan. Stel een regieorgaan in dat de voorstellen toetst. Versterk de kansen op tweede geldstroomonderzoek voor geesteswetenschappers. En ontwikkel een adequate kwaliteitsbeoordeling voor hun prestaties. Dat zijn de belangrijkste aanbevelingen uit het rapport van de commissie Nationaal Plan Toekomst Geesteswetenschappen onder voorzitterschap van Job Cohen. Hij heeft het eindrapport vanmorgen overhandigd aan minister Ronald Plasterk, die een jaar geleden de opdracht gaf voor het opstellen van dit advies. Op het eerste gezicht lijken de geesteswetenschappen er in Nederland goed voor te staan. Het aantal studenten groeit, het onderzoek is hoogwaardig en er is sprake van een groeiende maatschappelijke belangstelling voor de producten van het geesteswetenschappelijk onderzoek. Deze ogenschijnlijke bloei kan niet verhullen dat zich ernstige problemen voordoen die de toekomst van de geesteswetenschappen bedreigen. Zo kon afgelopen jaren ondanks de stijging van het aantal studenten niet of nauwelijks in extra personeel worden geïnvesteerd. Een sterke verslechtering van de stafstudentratio en toenemende druk op onderzoekstijd zijn het gevolg. Ook voor het opleiden van de toekomstige generatie wetenschappers ontbreekt het aan financiële ruimte. Gevolg is dat de pool van kandidaten om de huidige generatie wetenschappelijke staf op te volgen steeds kleiner wordt, wat op termijn de kwaliteit van het hele wetenschapsgebied bedreigt. De commissie stelt voor om een deskundig en gezaghebbend regieorgaan in te stel-len. Dat beheert een speciaal budget waarop de geesteswetenschappelijke faculteiten een beroep kunnen doen met een overtuigend toekomstplan. Dat plan moet de verschillende deelproblemen (zoals versnippering van het onderwijsaanbod, geringe maatschappelijke uitstraling, lage onderwijsrendementen, betere doorstroming van jong talent in vaste wetenschappelijke rangen etc.) stevig aanpakken. Ook leverbaar in het Engels: "http://www.aup.nl/do.php?a=show_visitor_book&isbn=9789089641427">ISBN 978 90 8964 142 7

Interculturaliteit is al jaren een zeer actueel thema. Migratie, identiteit, multiculturalisme, globalisering, de islam, de omgang met het koloniale verleden, meertaligheid en standaardtaalideologie: het zijn onderwerpen die niet meer uit onze media weg te branden zijn. Dit boek biedt een academisch referentiekader bij de hedendaagse politiek-maatschappelijke debatten over deze interculturele uitdagingen. In de theoretische inleiding worden verschillende recente paradigma's voor de studie van interculturaliteit voorgesteld en gecontextualiseerd. Vervolgens schetsen specialisten uit verschillende disciplines - waaronder geschiedenis, literatuurwetenschap, taalkunde en regiostudies - de contouren van het debat zoals het zich in hun domein aftekent, analyseren ze de context ervan en reiken ze wetenschappelijk onderbouwde antwoorden aan op prangende actuele vragen

On 14th December 2012 Rens Bod delivered his inaugural address as Professor of Computational and Digital Humanities at the University of Amsterdam. Under the ominous title Het einde van de geesteswetenschappen 1.0 [The End of the Humanities 1.0], the lecture provided a spirited agenda for the future of the arts and humanities. This Forum of the BMGN - Low Countries Historical Review seeks to facilitate a discussion about Rens Bod's ideas from the perspective of current historical science in the Netherlands and Belgium. For this purpose the editors have asked three historians with expertise in digital humanities – Inger Leemans, Andreas Fickers and Marnix Beyen – to engage with Bod's agenda from their respective cultural, political and media historical perspective.

On 14th December 2012 Rens Bod delivered his inaugural address as Professor of Computational and Digital Humanities at the University of Amsterdam. Under the ominous title Het einde van de geesteswetenschappen 1.0 [The End of the Humanities 1.0], the lecture provided a spirited agenda for the future of the arts and humanities. This Forum of the BMGN - Low Countries Historical Review seeks to facilitate a discussion about Rens Bod's ideas from the perspective of current historical science in the Netherlands and Belgium. For this purpose the editors have asked three historians with expertise in digital humanities – Inger Leemans, Andreas Fickers and Marnix Beyen – to engage with Bod's agenda from their respective cultural, political and media historical perspective. This article is part of the forum 'The End of the Humanities 1.0'.

Internationale betrekkingen zijn soms aanjagers van geschiedenis. Zo kunnen samenlevingen erdoor worden voortgeduwd van het ene stadium van ontwikkeling naar het volgende. Dat geldt ook voor het op gang komen van de modernisering, waarin bevolkingen materieel rijk en hun staten machtig worden. In zijn oratie neemt Roel van der Veen de relatie tussen internationale betrekkingen en het begin van de modernisering gedurende de afgelopen vijftig jaar onder de loep. Hij vergelijkt daarbij de succesvolle start van de modernisering van Azië met de uitblijvende ontwikkeling van Afrika. Hoe kon de samen

Het Arabisch-Israëlische conflict is ontstaan als onbedoeld gevolg van Brits koloniaal beleid. Externe partijen van uiteenlopende pluimage hebben zich ingespannen in dit conflict te bemiddelen, dikwijls echter met vrede als nevendoel, niet als hoofddoel. Zo stond voor Amerikanen en Britten in de jaren vijftig containment van de Sovjet-Unie centraal. Het Arabisch-Israëlische conflict stond daarbij in de weg en moest daarom opgelost worden. Zo wilde Europa tussen 1970 en 1980 vooral een onderhandelingsrol om te oefenen in gemeenschappelijk buitenlands beleid en zette het zich af tegen Amerikaans

Het grote belang van het klassieke erfgoed in de onstuimige Nederlandse politieke discussies van de achttiende eeuw wordt door historici ten onrechte genegeerd. De gangbare voorstelling dat het achttiende-eeuwse Nederlandse politieke debat uitsluitend draaide om de interpretatie van de eigen geschiedenis of om het abstracte natuurrecht is onjuist. Ook de Griekse en de Romeinse oudheid waren voor de deelnemers aan het Nederlandse achttiende-eeuwse politieke debat alomtegenwoordige referentiepunten. Niet iedereen gebruikte de klassieken echter op dezelfde manier: de interpretatie van de oudheid