Suchergebnisse

In Morocco, Marvine Howe, a former correspondent for The New York Times presents an incisive and comprehensive review of the Moroccan kingdom and its people, past and present. She provides a vivid and frank portrait of late King Hassan, whom she knew personally and credits with laying the foundations of a modern, pro-Western state and analyzes the pressures his successor, King Mohammed VI has come under to transform the autocratic monarchy into a full-fledged democracy. Howe addresses emerging issues and problems--equal rights for women, elimination of corruption and correction ofglaringeconomic and social disparities--and asks the fundamental question: can this ancient Muslim kingdom embrace western democracy in an era of deepening divisions between the Islamic world and the West?

Bij de aanvang van hun opleiding Rechten krijgen de Gentse studenten een geschiedkundige inleiding tot het publiekrecht. Het recht wordt er belicht als het product van denkers, wetgevers en technische evoluties, maar vooral als uiting van macht. Recht is gestolde politiek. In elf hoofdstukken worden de meest essentiële historische bouwstenen aangereikt om het hedendaagse staatsgebeuren kritisch te kunnen benaderen. Vanaf de Codex Hammoerabi, via het Romeinse recht, het gewoonterecht en de rol van de Kerk in de middeleeuwen, leidt het verhaal tot de vorming van de klassieke nationale staat in de vroegmoderne periode. Bijzondere aandacht wordt vervolgens besteed aan het Verlichtingsdenken en de invloed van de Amerikaanse, Franse en Belgische revoluties. De laatste hoofdstukken staan stil bij de publiekrechtelijke tendensen van de negentiende en twintigste eeuw: de doorbraak van de mensenrechten, de europeanisering, de (de)federalisering en de rol van de politieke partijen. Als inleidende cursus legt dit boek de nadruk op de ontwikkeling van basisbegrippen als scheiding der machten, volksinspraak, ministeriële verantwoordelijkheid, constitutionele toetsing, hiërarchie van de normen… Tevens bevat dit boek een soort canon van onvergetelijke mijlpalen uit de rechtsgeschiedenis: het Corpus Iuris Civilis van Justinianus, de Lex Salica, de Magna Carta, de Criminele Ordonnanties van Filips II, de wetboeken van Napoleon, de Bill of Rights etc.

De vrouwenbewegingen tegen seksueel geweld die midden jaren '70 in Nederland en begin jaren '80 in Spanje opkwamen, vertonen opvallende overeenkomsten.

Data from political anthropology, archeology, & history are used to develop an overview of the evolution of political organization up to the point of the emergence of the early state. While evolution is a process of gradual transformation, it is possible to distinguish several broad evolutionary states: egalitarian, rank, stratified, & state society. The evolution of political organization is influenced on the one hand by general forces, such as population growth & pressure, & on the other hand by such specific forces as surplus production, obligations caused by reciprocity, ideological convictions, & kinship type; in interplay, these cause specific types of political organization. Such factors as population pressure, war or threat of war, & conquest seem to play the most important role in the gradual emergence of the state. A necessary condition for this emergence seems to be that existing ideological convictions not be incompatible with hierarchization & centralization. Modified HA.

De stelling dat westerse welvaartsstaten na de Tweede Wereldoorlog een convergente ontwikkeling doormaken en dat de economische crisis deze convergente trend alleen nog maar versterkt, lijkt algemeen aanvaard. In dit artikel wordt evenwel een alternatief perspectief gepresenteerd: westerse welvaartstaten lijken sedert het midden van de jaren zeventig een uiteenlopende ontwikkeling naar "sterke" en "zwakke" welvaartsstaten door te maken. Vertrekkend vanuit een vergelijking van de Zweedse, als een sterke welvaartsstaat, en de Nederlandse welvaartsstaat, als een zwakke welvaartsstaat, wordt de stelling verdedigd dat de belangrijkste oorzaak voor deze divergentie is gelegen in de politieke sfeer, meer in het bijzonder de sociale politiek. Feitelijk is dit de resultante van een lang historisch proces, dat zijn wortels heeft in de jaren dertig, waaraan belangrijke bijdragen zijn geleverd in de jaren vijftig en zestig, en waar lange termijn ontwikkeling in de maatschappelijke krachtsverhoudingen, al dan niet diepgaand gewijzigd In de jaren zeventig, doorslaggevend zijn.

Lange tijd was intergenerationele sociale mobiliteit een belangrijk beleidsstreven alsook een feitelijke praktijk in Nederland (Ultee en Dronkers 1995). Generaties lang kwamen kinderen hoger uit op de maatschappelijke ladder dan hun ouders. Deze vorm van sociale mobiliteit is echter niet meer vanzelfsprekend (Dronkers 1994): steeds meer mensen uit steeds meer sociale milieus behalen een steeds hogere opleiding, maar de wal keert het schip. Omdat het opleidingspeil van de (beroeps)bevolking sneller is gestegen dan de beroepenstructuur vereist, is diploma-inflatie opgetreden. Dit wil zeggen dat diploma's minder waard zijn geworden voor het bereiken van een goede positie op de arbeidsmarkt. Het resultaat is dat kinderen uit de hogere klassen in toenemende mate sociaal dalen ten opzichte van ouders. Tegelijkertijd heeft de sterke nadruk op diploma's in plaats van sociale herkomst in de moderne, meritocratische samenleving geleid tot een diplomademocratie (Bovens 2006). Zo hebben burgers beduidend meer politieke invloed naarmate hun opleiding hoger is. De toegenomen deelname aan het onderwijs, die tot diploma-inflatie en een diplomademocratie hebben geleid, roept de vraag op in hoeverre opleiding in plaats van sociale herkomst de belangrijkste sociale scheidslijn in de huidige Nederlandse samenleving wordt. Dit doet de vraag rijzen in hoeverre het huidige denkkader over sociale mobiliteit, geënt op het verheffen van lagere sociale klassen, nog wel passend is. Bovendien is het een actuele vraag of sociale stijging voor een bepaald deel van de Nederlandse samenleving (de zogenoemde 'beleidsresistente granieten kern') überhaupt wel is weggelegd, ondanks de idee van een activerende participatiemaatschappij (De Gier 2007). Deze vragen zijn voor de Raad voor Maatschappelijke Ontwikkeling (rmo) aanleiding geweest in het werkprogramma 2010 het thema 'sociale stijgers en dalers' op te nemen. Doel is het uitbrengen van een advies waarin institutionele knelpunten worden blootgelegd met het oog op het bevorderen van sociale mobiliteit in de Nederlandse samenleving. Als onderdeel daarvan dient het huidige denkkader over sociale mobiliteit te worden geherevalueerd. De gedachte daarbij is dat sociale stijging en daling zich tegenwoordig niet alleen afspeelt op de van oudsher zo gestratificeerde domeinen onderwijs en arbeid, maar ook op andere maatschappelijke ladders zoals culturele participatie. Deze andere maatschappelijke ladders zouden aan belang winnen, omdat sociale daling op de traditionele domeinen steeds meer realiteit aan het worden is. [.]

During the last 10 years, 2 different approaches to automatic content analysis have been developed. The 1st makes use of a theory about the meaning of words, as formulated in "dictionaries." The best example of such a program is the "General Inquirer." In the 2nd procedure, no assumptions are made about the meaning of the words, but an attempt is made to discover the content of a text by analyzing the co-occurrence of the words. Both procedures have been illustrated with RIQS, a retrieval program, which is available in the Netherlands. RIQS cannot be used for the dictionary procedure, because of the limits of the dictionaries; however RIQS can be used for the other procedures because the files produced by RIQS are written as SPSS-files, so that several types of analysis procedures can be used. Some important developments over the last years are mentioned: "disambiguation," validation of dictionaries, more flexible versions of the General Inquirer, dictionaries for non-English languages, & new computer programs for automatic content analysis. 7 Tables. HA Tr & Modified by I. Verluyten.

In dit artikel trachten de auteurs de relevantie te illustreren van de sociologie van de tijd voor de Studie van de migratieprocessen en van de interculturele relaties die daaruit resulteren. Ze doen dit meer specifiek door de relatie te onderzoeken tussen, enerzijds de tijdsconcepties en -perspectieven, de attitudes t.o.v. en de gebruiken m.b.t. de tijd en, anderzijds de culturele, ethnische en religieuze identiteit. Met betrekking tot de internationale migratie, lijkt deze relatie door minstens zes verschillende factoren te worden beïnvloed: (1) de plotse overgang van een rurale naar een urbane en geïndustrialiseerde omgeving; (2) het perspectief van de terugkeer naar het land van herkomst; (3) de confrontatie met de cultuur van het gastland en met andere immigrantenculturen; (4) de religieuze, ideologische en politieke ontwikkelingen in het land van herkomst; (5) de reaches van het gastland en de Problemen die daaruit resulteren; (6) de minderheidspositie van de migranten.

• Opsomming: Die Natalse Kusgordel is 'n afsonderlike streek in Suid-Afrika as gevolg van klimaatstoestande en politieke ontwikkeling. Hierdeur bet 'n unieke stel landskapvorme tot stand gekom waarin veranderende landboupatrone en snelle stedelike uitbreiding weerspieël word. Voorts is daar 'n verskeidenheid volke saamgetrek wat elk gepoog het om bekende strukture op te rig en tradisionele bedrywe te beoefen. Langs hierdie weg het 'n hoogs ingewikkelde en uiteenlopende landskap tot stand gekom. ; • Summary: Owing to its climatic conditions and political evolution the Natal Coastal Belt forms a distinct region within South Africa. As such, a unique set of landscapes has evolved reflecting changing agricultural patterns and rapid urban expansion. In addition it has been the meeting place of a variety of peoples each of whom has attempted to build familiar structures and pursue known activities. The result is a highly complex and diverse landscape.

Het Nederlandse politieke landschap werd van oudsher gedomineerd door drie stromingen: christendemocraten, liberalen en sociaaldemocraten. Lange tijd toonden verkiezingsuitslagen een hoge mate van continuïteit. Daar kwam aan het eind van de jaren zestig van de 20e eeuw verandering in. Vanaf 1994 zette deze ontwikkeling door en sindsdien laten verkiezingen steeds grote verschuivingen zien. Met de opkomst van populistische stromingen, vanaf 2002, is bovendien het politieke landschap ingrijpend veranderd. De snelle veranderingen in het partijenspectrum zorgen voor een overbelichting van de verschillen tussen 'toen' en 'nu'. Bij oppervlakkige beschouwing staat de instabiliteit van vandaag tegenover de gestolde onbeweeglijkheid van het verleden. Een dergelijk beeld is echter een versimpeling, want ook in vroeger jaren konden de politieke spanningen hoog oplopen en kwamen kabinetten regelmatig voortijdig ten val. Er is niet alleen sprake van discontinuïteit, maar ook wel degelijk van een doorgaande lijn.

'Een versplinterd landschap' belicht deze historische lijn voor alle politieke partijen die in 2017 in de Tweede Kamer zijn gekozen. De oudste daarvan bestaat al bijna honderd jaar (SGP), de jongste partijen (DENK en FvD) zijn nagelnieuw. Vrijwel alle bijdragen zijn geschreven door vertegenwoordigers van de wetenschappelijke bureaus van de partijen, waardoor een unieke invalshoek is ontstaan: wetenschappelijke distantie gecombineerd met een beschouwing van 'binnenuit'.