Suchergebnisse

Artykuł odnosi się do ostatniego etapu wykonawczego kary ograniczenia wolności w przypadku jej niewykonania przez skazanego na nią sprawcę przestępstwa w kontekście orzeczenia wobec niego zastępczej kary pozbawienia wolności. Autor dokonuje analizy i oceny zakończenia postępowania w zakresie kary ograniczenia wolności na skutek orzeczenia i wykonania kary zastępczej z uwagi na niepozytywne zakończenie wykonania kary ograniczenia wolności przez skazanych. W szczególności omawia jako najdalej idące alternatywne prawnie dopuszczalne rozwiązanie modyfikujące rodzaj orzeczonej pierwotnie kary i jej wymiar wymierzonej w orzeczeniu końcowym, wobec określonego sprawcy czynu zabronionego. Autor dokonuje analizy i oceny aktualnego stanu prawnego, podkreślając związane z nim niedopatrzenia i wątpliwości w ujęciu praktycznym, odnosząc je do uprawnień sądu i stron postępowania wykonawczego.

Artykuł porusza aktualną problematykę ochrony tajemnicy
dziennikarskiej w warunkach prowadzonych przez organy ochrony prawnej
czynności procesowych, gromadzenia
i weryfi kacji dowodów na wstępnym
etapie postępowania przygotowawczego oraz skuteczności gwarancji konstytucyjnych i norm prawa międzynarodowego. Dziennikarstwo śledcze jako
mechanizm kontroli władzy demokratycznego państwa prawnego wymaga
w ramach konstytucyjnego umocowania bezwzględnej wolności prasy oraz
prerogatyw prawa międzynarodowego
szczególnej ochrony przed dekonspiracją i ewentualnym kneblowaniem przez
aparat państwa wykrytych afer, korupcji i mafi jnych powiązań.

The period of systemic transformation which started in 1989 and continued in the following years, changed themanagement of local government units, which ceased to be a tool of the central government in implementingthe state's policy. However, they have become, in a sense, independent units that use territorial marketingin the management process, whose main task is to shape the region's competitiveness in relation to otherregions within the market economy. The paper reviews the problem of shaping and developing territorialmarketing. The aim is to show the importance of promotional activities in the implementation of the region'sdevelopment goals and the diagnosis of its limitations and accompanying conditions.

Niezależność sądów i niezawisłość sędziów stanowią jedną z podstaw państwa prawnego, należącego do podstawowych wartości Unii Europejskiej. Do zasad państwa prawnego należy zasada trójpodziału władz, stanowiąca równocześnie istotną gwarancję niezależności władzy sądowniczej. Zasada podziału władz oznacza, że do wyłącznej kompetencji władzy sądowniczej należy sprawowanie wymiaru sprawiedliwości i organy innych władz nie mogą ingerować w wykonywanie funkcji orzeczniczych przez sądy. W państwach demokratycznych istnieje potrzeba gwarancji niezależności władzy sądowniczej na poziomie norm konstytucyjnych. Podstawową funkcją niezależności sądów i niezawisłości sędziów jest zapewnienie obywatelom prawa do sądu w rozumieniu art. 6 Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności oraz art. 45 Konstytucji RP. Z punktu widzenia prawa do sądu ważne jest istnienie związku między niezależnością sądów i niezawisłością sędziów a gwarancją bezstronności sądu oraz gwarancją do sprawiedliwego rozpoznania sprawy przez sąd. Niezależność sądów i niezawisłość sędziów są ściśle powiązane z zasadą odpowiedzialności władzy sądowniczej.

Artykuł dotyczy problematyki obrotu materialnym nośnikiem utworu w perspektywie prawa rzeczowego i prawa autorskiego. Nośnik, o jakim mowa, jest rzeczą ruchomą, co oznacza, że obrót nim mieści się w domenie podmiotowego prawa własności. Właściciel takiego przedmiotu ma "suwerenne" prawo przeniesienia (wyzbycia się) jego własności poprzez sprzedaż, zamianę lub darowiznę, może także swobodnie go wynająć lub użyczyć. Z drugiej wszakże strony, nośnik utworu posiada szczególny status prawny za sprawą uprawnień autorskich, jakie ustawodawca przyznaje twórcy dzieła (dobra niematerialnego) ucieleśnionego w tym przedmiocie. Autorowi przysługuje wyłączne prawo do wszelkich form rozpowszechniania utworu, obejmujące także sprzedaż, zamianę i darowiznę egzemplarza oraz przekazania go do używania w drodze najmu lub użyczenia. W tej sytuacji dochodzi do kolizji dwóch praw podmiotowych bezwzględnych — prawa własności rzeczy i prawa autorskiego do doba niematerialnego (utworu), którego rzecz jest nośnikiem. Usunięciu tej kolizji służyć ma ustawowa instytucja wyczerpania prawa autora do wprowadzania egzemplarza utworu do obrotu. W jej efekcie pierwsza, legalna (za zgodą autora) sprzedaż (zamiana, darowizna) takiego egzemplarza (książki, płyty, fotografii, rzeźby, obrazu malarskiego) na terytorium Europejskiego Obszaru Gospodarczego sprawia, że dalszy obrót takim nośnikiem jest swobodny — nie wymaga zezwolenia podmiotu praw autorskich. Nie dotyczy to jednak najmu i użyczenia — są one nadal objęte prawami twórcy utworu. Wyjątkiem od reguły wyczerpania prawa jest normatywna instytucja droit de suite zapewniająca twórcy prawo do wynagrodzenia z tytułu zawodowej odsprzedaży oryginalnego egzemplarza jego utworu, wprowadzonego wcześniej legalnie do obrotu i objętego przez to skutkami wyczerpania prawa.

Opracowanie prezentuje powstanie i rozwój kary pozbawienia wolności w Polsce do XIX wieku. Dawne prawo polskie, w zakresie szeroko rozumianych kar na wolności, przewidywało kil-ka znacznie różniących się między sobą form izolacji. Różnice te były konsekwencją podmiotów, wobec których mogły być stosowane, sposobu wykonywania, konsekwencji zastosowania (środek hańbiący czy też niehańbiący). Różne było także miejsce jej wykonywania — mogły to być lochy, twierdze, zamki, klasztory, więzienia, wynajęte na ten cel karczmy czy też własny dom skazanego. Kara pozbawienia wolności, stając się sankcją, wyraźnie przyśpieszyła zmianę średniowiecznego systemu wykonywania kar opartego na karach cielesnych w stronę nowożytnych systemów karnych opartych na izolacji jako samodzielnej i dominującej sankcji karnej.

<p>Współczesna humanistyka, jak zawsze, jest zagrożona przez trzy czynniki: rynek, politykę i biurokrację. Ale nauki humanistyczne w kraju takim jak Polska są w niebezpieczeństwie jeszcze z jednego powodu: braku intelektualnej autonomii. Polscy badacze zawsze interesowali się dużo bardziej nowinkami z Zachodu niż ich rodzimą tradycją. To dlatego, jak zwykle, pełnią rolę raczej komiwojażerów cudzych idei, zamiast samodzielnie tworzyć oryginalne teorie i narracje, które nadałyby znaczenie ich kulturze, społeczeństwu i krajowi. Osiągnięcie niepodległości w myśleniu jest najważniejszym wyzwaniem dla dzisiejszej polskiej humanistyki.</p>