Suchergebnisse

The paper scrutinizes the particularities of the terms Gypsy and Romaní and selected differences between them in the context of the Spanish society. The first notion refers to the ethnicity which has been historically linked with the Iberian Peninsula since the first half of the fifteenth century and the term Romaní is used with reference to nomadic groups mainly from the Balkans. While the notion 'Gypsy' has been abandoned in Central and Eastern Europe as disparaging, its equivalent i.e. gitano is legitimate and acceptable in Spain. The article also draws upon some of qualitative research carried out by the author in Spain, i.e. participant observation and unstructured interviews conducted with the Gypsies with a focus on identity and language issues.

Celem artykułu jest wskazanie historycznych, kulturowych, ideowych i psychospołecznych podstaw Ruchu SAPE (Société des Ambianceurs et des Personnes Élegantés), jednego z najbardziej charakterystycznych i trwałych fenomenów występujących w Kongu-Brazzaville i w Demokratycznej Republice Konga. Sapeurs manifestują swój światopogląd, pragnienia i potrzeby poprzez ubiór i praktyki z nim związane. Mają one charakter rytualny, wspólnotowy, kompensacyjny i eskapistyczny. Język ubioru w SAPE jest specyficznym, w dużej mierze ikonicznym, systemem komunikacyjnym. Staje się on względnie zrozumiały tylko w kontekście realiów historycznych, społecznych i politycznych obu państw, przy zastosowaniu klucza semiotycznego odnoszącego się do języka mody.

Polish in Germany. The influence of German on the speech of Polish heritage speakers (Polonia) illustrated by the example of the use of the conditionalPolish in Germany has hardly been analyzed systematically so far, although a large population with Polish ancestry can be found there. This paper reveals how Polish heritage speakers in Germany characteristically use the conditional. The study's findings are the result of an initial analysis of the 'Hamburg Corpus of Bilingualism of Polish in Germany' (HamCoPoliG). The article concludes by comparing these specific results with current, general research on heritage speakers' use of conditional forms and shows that not all phenomena can be explained by the influence of German. Język polski w Niemczech. Wpływ języka niemieckiego na polszczyznę Polonii niemieckiejJęzyk polski Polonii niemieckiej stanowi zagadnienie, które do tej pory prawie wcale nie było systematycznie badane, mimo że Polonia jest w Niemczech liczna. Poniższy artykuł przedstawia sposób stosowania trybu przypuszczającego przez osoby drugiej lub trzeciej generacji Polonii (tzw. heritage speakers) w Niemczech. Wyniki badania opierają się na analizie korpusu "Hamburg Corpus of Polish in Germany" (HamCoPoliG). Wyniki tej analizy są porównywane z obecnymi badaniami na temat stosowania form trybu przypuszczającego u osób bilingwalnych. Pierwsze wnioski wskazują na to, że w przypadku stosowania trybu przypuszczającego w porównaniu z polszczyzną standardową zachodzi niewiele zmian, które da się wytłumaczyć wpływem języka niemieckiego.

"The Language Used by the Present Political Authorities is Ideological": An Interview with Michał GłowińskiLanguage can be not only a communication tool but also a dangerous weapon. In this interview, Michał Głowiński, Professor Emeritus at the Institute of Literary Research (IBL), writer, author of numerous literary and scholarly publications, including Zła mowa [Bad Speech], a Polish Jew who survived the Holocaust, shares his traumatic memories and talks about verbal aggression, which is an alarm bell warning that physical aggression is to come. Following the tragic events of the mid-twentieth century, language can no longer be treated as "the house of being": before the first brick of extermination camps was laid, the word of hatred had thundered first. This is why it is so important to remember the past and to carefully analyse the language of the present, so that the horrible story of the Holocaust can never happen again. The Holocaust is the greatest tragedy of the twentieth century, which brutally destroyed millions of Jews. It also put an end to survivors' hope of achieving a harmony of self-identity. The Holocaust must be remembered. Literature is one of the tools for keeping it in memory and taking a closer look at all the crimes that were committed. The painful experience of the Holocaust has been reflected in the works of Jewish writers. It is also at the roots of tragic contradictions, the sense of internal emptiness and loss of empathy. "Język, którym mówi dzisiejsza władza, jest ideologiczny". Wywiad z Michałem GłowińskimJęzyk może być nie tylko narzędziem komunikacji, ale i niebezpieczną bronią. W wywiadzie Michał Głowiński, emerytowany profesor Instytutu Badań Literackich, pisarz, badacz języka publicznego, autor licznych prac literaturoznawczych oraz naukowych, w tym wciąż aktualnej książki Zła mowa, polski Żyd ocalały z Holocaustu, dzieli się traumatycznymi wspomnieniami oraz opowiada o agresji werbalnej, która jest pierwszym niepokojącym sygnałem alarmowym, ostrzegającym przed nadejściem agresji fizycznej. Po tragicznych wydarzeniach pierwszej połowy XX wieku języka już nie sposób traktować jedynie jako "domu istnienia", bo zanim położono pierwszą cegłę, budując fabrykę Zagłady, najpierw zabrzmiały słowa nienawiści. Właśnie dlatego tak ważna jest pamięć o przeszłości i uważne badanie języka teraźniejszości, by chronić przed powtórką scenariusza potwornej historii Zagłady. Holocaust jest bowiem największą tragedią XX wieku, która była nie tylko zbrodnią na milionach Żydów, ale również odebraniem Ocalałym szansy na odbudowę harmonijnej, nienaznaczonej traumą tożsamości. Pamięć o tych wydarzeniach jest naszym dziedzictwem. Literatura jest jednym ze światów, który pozwala zachować pamięć oraz z bliska przyjrzeć się zbrodniom. Bolesne doświadczenia Shoah znajdują odzwierciedlenie w twórczości pisarzy żydowskich oraz leżą u podstaw tragicznych sprzeczności, wewnętrznej pustki i utraty wrażliwości.

"The Language Used by the Present Political Authorities is Ideological": An Interview with Michał GłowińskiLanguage can be not only a communication tool but also a dangerous weapon. In this interview, Michał Głowiński, Professor Emeritus at the Institute of Literary Research (IBL), writer, author of numerous literary and scholarly publications, including Zła mowa [Bad Speech], a Polish Jew who survived the Holocaust, shares his traumatic memories and talks about verbal aggression, which is an alarm bell warning that physical aggression is to come. Following the tragic events of the mid-twentieth century, language can no longer be treated as "the house of being": before the first brick of extermination camps was laid, the word of hatred had thundered first. This is why it is so important to remember the past and to carefully analyse the language of the present, so that the horrible story of the Holocaust can never happen again. The Holocaust is the greatest tragedy of the twentieth century, which brutally destroyed millions of Jews. It also put an end to survivors' hope of achieving a harmony of self-identity. The Holocaust must be remembered. Literature is one of the tools for keeping it in memory and taking a closer look at all the crimes that were committed. The painful experience of the Holocaust has been reflected in the works of Jewish writers. It is also at the roots of tragic contradictions, the sense of internal emptiness and loss of empathy. "Język, którym mówi dzisiejsza władza, jest ideologiczny". Wywiad z Michałem GłowińskimJęzyk może być nie tylko narzędziem komunikacji, ale i niebezpieczną bronią. W wywiadzie Michał Głowiński, emerytowany profesor Instytutu Badań Literackich, pisarz, badacz języka publicznego, autor licznych prac literaturoznawczych oraz naukowych, w tym wciąż aktualnej książki Zła mowa, polski Żyd ocalały z Holocaustu, dzieli się traumatycznymi wspomnieniami oraz opowiada o agresji werbalnej, która jest pierwszym niepokojącym sygnałem alarmowym, ostrzegającym przed nadejściem agresji fizycznej. Po tragicznych wydarzeniach pierwszej połowy XX wieku języka już nie sposób traktować jedynie jako "domu istnienia", bo zanim położono pierwszą cegłę, budując fabrykę Zagłady, najpierw zabrzmiały słowa nienawiści. Właśnie dlatego tak ważna jest pamięć o przeszłości i uważne badanie języka teraźniejszości, by chronić przed powtórką scenariusza potwornej historii Zagłady. Holocaust jest bowiem największą tragedią XX wieku, która była nie tylko zbrodnią na milionach Żydów, ale również odebraniem Ocalałym szansy na odbudowę harmonijnej, nienaznaczonej traumą tożsamości. Pamięć o tych wydarzeniach jest naszym dziedzictwem. Literatura jest jednym ze światów, który pozwala zachować pamięć oraz z bliska przyjrzeć się zbrodniom. Bolesne doświadczenia Shoah znajdują odzwierciedlenie w twórczości pisarzy żydowskich oraz leżą u podstaw tragicznych sprzeczności, wewnętrznej pustki i utraty wrażliwości.

The Language of Czech Politicians as an Example of Mixing Language Codes in Official Communication SituationsThe topic of this article is the language of politicians from two different cultural and linguistic circles that were active in politics after the Velvet Revolution (1989): Miloš Zeman and Karel Schwarzenberg. On the basis of selected statements from both these politicians, the topics they discuss will be presented using different language codes of the Czech language. This article examines the possibilities hidden in the high variability of the Czech language and the mechanisms of using it in the process of communicating with voters. Język polityków czeskich jako przykład mieszania kodów językowych w oficjalnych sytuacjach komunikacyjnychTematem artykułu jest język polityków pochodzących z dwóch odmiennych kręgów kulturowych oraz językowych, aktywnych w polityce po aksamitnej rewolucji (1989) – Miloša Zemana oraz Karela Schwarzenberga. Na podstawie wybranych wypowiedzi (z ostatnich dziesięciu lat) obu polityków zostaną przedstawione podejmowane przez nich tematy oraz zastosowane do ich prezentacji mieszane gatunki mowy, wykorzystujące różne kody językowe czeszczyzny. Artykuł śledzi możliwości ukryte w dużej wariantywności języka czeskiego oraz mechanizmy wykorzystania jej w procesie komunikowania się z wyborcami.

Rozpad Jugosławii w latach dziewięćdziesiątych XX w. ujawnił siłę antagonizmów narodowych, które wyraziły się także w odrzuceniu wspólnego języka (jakim był utworzony w połowie XIX w. w wyniku standaryzacji spokrewnionych dialektów język serbsko-chorwacki), jako formy serbskiej dominacji i konstytuowania odrębnych języków – chorwackiego, bośniackiego i czarnogórskiego. Tematem artykułu jest zagadnienie odrębności językowej Serbów, Chorwatów, Bośniaków i Czarnogórców, traktowanej jako element budowania ich narodowej tożsamości oraz wynikająca z tych dążeń polityka językowa poszczególnych państw.

Sylvia Pankhurst was a pioneering figure of socialist feminism who advocated for universal suffrage and against war. Less well-known is her involvement in the movement for an international auxiliary language. In 1927, Pankhurst published a booklet, Delphos. The Future of International Language, where she described the growing need for a world auxiliary language and her support for Interlingua (Latino sine flexione). A biographically informed study of Delphos shows the modernist, cosmopolitan and democratic vocation of the international auxiliary language movement in the early 20th century. Pankhurst's views on the motivation and principles of an interlanguage-to-come were widely shared by the international auxiliary language community. We present her support for Interlingua as an example of the scientific humanism that dominated the beginnings of interlinguistics, and relate her language activism to her socialist and pacifist stands. ; Sylvia Pankhurst była pionierską postacią socjalistycznego feminizmu, który opowiadał się za powszechnym prawem wyborczym i przeciw wojnie. Mniej znane jest jej zaangażowanie w ruch na rzecz międzynarodowego języka pomocniczego. W 1927 roku Pankhurst opublikowała broszurę Delphos. Przyszłość języka międzynarodowego, w którym opisała rosnące zapotrzebowanie na światowy język pomocniczy i jej wsparcie dla języka Interlingua (Latino sine flexione). Osadzone w kontekście biograficznym studium Delphos pokazuje modernistyczne, kosmopolityczne i demokratyczne powołanie ruchu na rzecz międzynarodowego języka pomocniczego na początku XX wieku. Poglądy Pankhurst na temat motywacji i zasad przyszłego interjęzyka były szeroko rozpowszechnione przez międzynarodową społeczność na rzecz języka pomocniczego. Artykuł prezentuje jej wsparcie dla języka Interlingua jako przykład humanizmu naukowego, który zdominował początki interlingwistyki oraz odnosi jej aktywizm językowy do jej socjalistycznych i pacyfistycznych poglądów.

Knowledge of the language of the host country plays a strategical role in the integration process of migrant communities. Language as a component of the culture constitutes a natural acting space for the entities belonging to the cultural sector, in particular for those engaging in non-formal education. Teaching Polish as a second language has a relatively short history in terms of teaching methods as well as organisation of the teaching process itself. Taking into consideration the current migrant situation, the engagement of different organisations into the teaching process becomes of particular importance. The aim of the article is to discuss the role which can be played by the Polish cultural institutions in the integration process through establishing the language and communication accessibility as well as active linguistic and cultural support for children and teens with the migration background. The case study for this article is Poznań and Poznań Heritage Center, local cultural institution, whose main purpose is to popularise, interpret and protect the (cultural) heritage of Poznań through creating a (linguistically) accessible cultural programme and adjusting it to the current needs of the audience.

The Influence of Feminist Criticism of Language Usage over Legislation and Language of Politics in German Language States
In this article it is assumed that the feminist criticism of language usage had a significant influence over legislation and language of politics in German‑speaking countries, especially in Germany and Austria. This phenomenon is noticed for example in the General Act on Equal Treatment, the Austrian Federal Equal Treatment Act, the General Act of city Wädenswil in Switzerland, statements of German and Austrian political parties and politicians. This impact is shown in specific examples of law texts and statements of politicians. Furthermore, the aim of this article is to present the key points of feminist criticism of German language usage and the key ideas of language respecting both of genders (die geschlechtergerechte Sprache) or of gender‑neutral language (die geschlechtsneutrale Sprache). It is necessary to add that this article is only a short presentation of phenomenon of the feminism's affect on German language of politics.