Suchergebnisse

With forty-three annotated illustrations extremely diverse in nature and provenance, the author documents a ship driving method that, many thousands of years old, was once of major significance with regard to the history of technology, transport and navigation, while today it has all but fallen into oblivion. The method referred to here is that of towing (German: treideln or any number of other terms such as treilen, trekken, jagen, bomätschen, etc., depending on the region), briefly defined in the sub-title above. A detailed discussion of the term treideln is followed by the identification and evaluation of historically relevant sources. The picture credits are divided into five sections: early towing in Europe (antiquity, Middle Ages); horse-powered towing in the Netherlands (17th - 20th centuries) with particular regard to the transport of passengers and mail by inland waterway vessel, a method that was highly advanced in that region and attained major significance under the designation "Trekvaart"; towing in East Friesland, Germany (19th - 20th centuries) and its special forms: the Ems River form, inland village and "Fehn" navigation (Fehn being the term for linear settlements built along canals in the high moor areas) as well as the (short-lived) "Treckfahrt" between cities; "Die schwere Arbeit" (hard work): reproductions of scenes from various cultures depicting towing by manpower: artistic interpretations which are often quite moving and in some cases also socio-critically expressive; several depictions of European horse-powered towing carried out in otherwise unusual dimensions. In conclusion, the author makes brief reference to a number of inland waterway vessel propulsion methods technically linked with towing, such as quanting, warping and cabletowing. This contribution is not conceived of as a (still-to-be-written) comprehensive treatment of the subject of towing, but - at the most - as a kind of supply source for various "pieces of the puzzle."

Frontmatter -- Table of Content -- Acknowledgements -- 1 Introduction -- 2.1 Update Loading? - (Re)defining Political Participation -- 2.2 Internet and Politics -- 2.3 Conclusion -- 3 Doing Ethnography I: Constructing Research Fields -- 4.1 LiquidFriesland -- 4.2 Betri Reykjavík -- 5 Doing Ethnography II: Methods and Translating Them into Practice -- 6.1 Participant Observation -- 6.2 Interviews -- 6.3 Focus Groups -- 6.4 Conclusion -- 7 Doing Ethnography III: Making Sense of the Data -- 8.1 Political Participation - A Definition? -- 8.2 Information Practices through the Ages -- 8.3 Communication within Online Participation Tools: Software is Politics -- 8.4 Political Participation in the Digital Age -- 8.5 The Role of Geographical Proximity in (Online) Political Participation -- 8.6 Conclusion -- 9 Conclusion -- 10.1 Works Cited -- 10.2 Figures

A -- A. Moksel AG -- Africare -- Ag Services of America, Inc. -- Agfa Gevaert Group N.V. -- Air Canada -- Albemarle Corporation -- Allen Systems Group, Inc. -- AMCOL International Corporation -- American Greetings Corporation -- American Pop Corn Company -- Andreas Stihl AG & Co. KG -- Annie's Homegrown, Inc. -- Apple Bank for Savings -- Ascential Software Corporation -- Asia Pacific Breweries Limited -- Asplundh Tree Expert Co. -- August Schell Brewing Company Inc. -- B -- The Bank of Nova Scotia -- Blue Martini Software, Inc. -- BMC Industries, Inc. -- Bridgestone Corporation -- Budgens Ltd. -- Budweiser Budvar, National Corporation -- C -- Campofrio Alimentacion S.A -- Captain D's, LLC -- Casino Guichard-Perrachon S.A. -- CEMEX S.A. de C.V. -- ChildrenFirst, Inc. -- Citigroup Inc. -- Cognizant Technology Solutions Corporation -- Conde Nast Publications, Inc. -- CONSOL Energy Inc. -- Coventry Health Care, Inc. -- Credit Suisse Group -- D -- Delta and Pine Land Company -- Deutsche Borse AG -- Dick's Sporting Goods, Inc. -- Doman Industries Limited -- Dorel Industries Inc. -- Dr. Reddy's Laboratories Ltd. -- E -- EGL, Inc. -- Emigrant Savings Bank -- Engineered Support Systems, Inc. -- Enterprise Inns plc -- F -- Florida East Coast Industries, Inc. -- 4Kids Entertainment Inc. -- Frederick's of Hollywood, Inc. -- Friesland Coberco Dairy Foods Holding N.V. -- G -- General Maritime Corporation -- Gerdau S.A. -- Glanbia plc -- Golden Telecom, Inc. -- Grupo Leche Pascual S.A. -- H -- Hanover Compressor Company -- Haskel International, Inc. -- Hawk Corporation -- Highveld Steel and Vanadium Corporation Limited -- HMV Group plc -- HOK Group, Inc. -- Hon Hai Precision Industry Co., Ltd. -- HVB Group -- I --Irish Life & Permanent Plc -- J -- Johnson Controls, Inc. -- L -- The Laurel Pub Company Limited -- Li & Fung Limited -- Liberty Mutual Holding Company -- M -- Maidenform, Inc. -- Makita Corporation -- The Manitowoc Company, Inc. -- Maverick Tube Corporation -- Medicis Pharmaceutical Corporation -- Menasha Corporation -- Mercury Interactive Corporation -- Mitchells & Butlers PLC -- Mobile TeleSystems OJSC -- Mylan Laboratories Inc. -- N -- NewYork-Presbyterian Hospital -- Nidec Corporation -- O -- The Ohio Art Company -- OMI Corporation -- OMNOVA Solutions Inc. -- Onyx Acceptance Corporation -- P -- Perrigo Company -- Pioneer Natural Resources Company -- R -- Regal Entertainment Group -- RE/MAX International, Inc. -- Rock-Tenn Company -- S -- SABMiller plc -- Sadia S.A. -- Saputo Inc. -- Schlumberger Limited -- Showa Shell Sekiyu K.K. -- Smith International, Inc. -- Specialty Products & Insulation Co. -- Spirax-Sarco Engineering plc -- Stinnes AG -- Suzuki Motor Corporation -- T -- Telcordia Technologies, Inc. -- U -- Universal Compression, Inc. -- Universal Forest Products, Inc. -- W -- WestCoast Hospitality Corporation -- Whirlpool Corporation -- William Lyon Homes -- Winn-Dixie Stores, Inc. -- Wolverine World Wide, Inc.

R.P.L. Arpots, W. Otterspeer, Johannes le Francq van Berkheij (1729-1813). Catalogus van de tentoonstelling gehouden in het Academisch Historisch Museum te Leiden van 22 oktober tot 11 december 1987 A. van den Berg, De papieren oorlog tussen patriotten en prinsgezinden. 'Het Geldersche Zwyn' J.J.M. Bos, Rijklof Michael van Goens (1748-1810). Literator - politicus - piëtist H. Bots, W.W. Mijnhardt, De droom van de revolutie. Nieuwe benaderingen van het patriottisme J.D. van der Capellen, H.L. Zwitzer, Aan het Volk van Nederland. Het patriottisch program uit 1781. H. L. Zwitzer, ed. L. de Gou, Biografische bijdragen over achttiende eeuwers. Fragmenten van jaarredes gehouden in de algemene vergadering van de Hollandse Maatschappij der Wetenschappen, 1979-1985 F. Grijzenhout, Voor vadeland en vrijheid. De revolutie van de patriotten F. Grijzenhout, N.C.F. van Sas, Voor vaderland en vrijheid. Revolutie in Nederland 1780-1787 F.L. van Holthoon, Patriots and Orangists. Revolutionary pamphlets and caricatures in the Netherlands 1780-1800 P.C. Jansen, De physique existentie dezes lands. Jan Blanken inspecteur-generaal van de waterstaat. (1755-1838) J.G. Kikkert, Gespannen stilte. De patriotten en het einde van de Republiek 1780-1795 W.E. Meiboom, Willem V en de patriotten in Holland. Catalogus van de tentoonstelling in het Algemeen Rijksarchief te Den Haag G. Rooijakkers, Voor 'Brabants vryheyd'. Patriotten in Staats-Brabant P. Schonewille, H. Tupan, Oude grieven, nieuwe idealen. Patriotten in Drenthe, 1780-1787 Van Weegluis tot Pruis. De patriottentijd in Den Haag, 1780-1787 A. Wiechmann, L.C. Palm, Een elektriserend geleerde. Martinus van Marum 1750-1837 H.A. van Wijnen, 'Vorst Willem, het is alles uw schuld!'. Oranje en de ondergang van de Republiek bij de omwentelingen 1787-1795 Th.S.M. van der Zee, 1787. De Nederlandse Revolutie? W. Bergsma, For uwz lân, wyv en bern. De patriottentijd in Friesland R.A.M. ter Bogt, De aanhouding van prinses Wilhelmina van Pruisen A. Brouwer, I. Vellekoop, Maassluis in oorlog en beroerte (1780-1789) A. Brouwer, Vlaardingen in patriottentijd R. de Bruin, Revolutie in Utrecht. Studenten, burgers en regenten in de patriottentijd 1780-1787 J.D.R. van Dijk, W.R. Foorthuis, Drentse portretten uit de patriottentijd W.A. Knoops, F.Ch. Meijer, Goejanverwellesluis. De aanhouding van de prinses van Oranje op 28 juni 1787 door het vrijkorps van Gouda G.J. Onrust, De West-Zaandamse revolutie. Een onderzoek naar de rol van de schutterijen in West-Zaandam in het revolutiejaar 1787 J.J.M. Bos, Inventaris van het archief van Rijklof Michael van Goens (1748-1810)

Die bislang unerschlossene Geschichte griechischer Arbeitsmigrant*innen, die in den 1960er Jahren nach Nordwestdeutschland ausgewandert sind, wird nun erstmals erzählt. Maike Wöhler besuchte für ihr kulturwissenschaftliches Projekt und ihre ethnografische Feldforschung die ehemaligen Olympia Werke im friesischen Schortens-Roffhausen, den Arbeitgeber der eingewanderten Griech*innen in der Region. Auf Grundlage von Interviews mit ehemaligen Zeitzeug*innen ermöglicht sie sowohl Einheimischen als auch Eingewanderten differenzierte und aufgeklärte Blicke auf die Lebensrealitäten der Menschen – eine wesentliche Voraussetzung für ein kooperatives Miteinander und ein zukünftiges Zusammenleben in Vielfalt.

Nachhaltigkeit und demografischer Wandel sind in Politik, Wissenschaft und Öffentlichkeit sehr präsente Schlagworte. So unterschiedlich sie auf den ersten Blick scheinen mögen, bei beiden Themen wird der Umgang mit dem gesellschaftlichen Wandel betrachtet. Nachhaltigkeit wird dabei als normative Leitidee für die zukünftige Entwicklung verstanden, während der demografische Wandel den gesellschaftlichen Wandel aufgrund der sich ändernden Bevölkerungsstrukturen beschreibt. Die Grundlage der Arbeit ist eine diskursanalytische Betrachtung der beiden Diskurse über Nachhaltigkeit und demografischen Wandel. Die Analyse zeigt, dass eine Verschränkung beider Diskurse nur in begrenzter Form stattfindet. Eine These der Arbeit lautet, dass die Zusammenführung der beiden Diskurse eine entscheidende Verbesserung für den Umgang mit dem gesellschaftlichen Wandel darstellt. Im zweiten Abschnitt der Arbeit wird eine Möglichkeit dieser Zusammenführung demonstriert. Es wird ein dynamisches Simulationsmodell zur Unterstützung von planerischen Entscheidungen entwickelt. Für die theoretische Fundierung wird auf die Arbeiten von Funtowicz und Ravetz zur post-normal Science Bezug genommen. Als Beispielregion wurde Nordfriesland ausgewählt, das als (periphere) Küstenregion in besonderer Weise von den Auswirkungen des demografischen Wandels betroffen ist. Mit dem Modell soll den lokalen und regionalen Entscheidungsträgern in der Region ein Werkzeug an die Hand gegeben werden, mit dem die möglichen Auswirkungen des demografischen Wandels auf bestimmte Nachhaltigkeitsaspekte visualisiert und anschließend diskutiert werden können. Ziel der Modellierung ist nicht die Prognose einer wahrscheinlichen Zukunft, sondern die Veranschaulichung möglicher Ergebnisse, die sich als Produkt unterschiedlicher Entscheidungen des Anwenders ergeben würden. Eine solche Visualisierung und der Austausch über die unterschiedlichen Ergebnisse können einen fruchtbaren Diskussionsprozess anregen und dieser Diskussionsprozess hilft, die Qualität der Entscheidungsfindung zu verbessern. ; Sustainability and demographic change are very topical themes not only in politics and science, but also in civil society. While they may seem dissimilar at first glance the challenge of social change is paramount in both areas. In this respect, sustainability is understood as a normative guiding principle for future development, while the demographic transition describes social changes in terms of changing population structures. The dissertation is based on a discourse-analys examination of the sustainability and demographic change discourse. The analysis shows that a somewhat limited cross-over of both discourses is taking place in the scientific literature. A hypothesis of this study is that merging the two discourses would provide a significant improvement for dealing with social change. In the second section of the study a possibility of this merging is demonstrated. A dynamic simulation model is being developed to support planning decisions. For the theoretical validation of this study, reference is made to the works of Funtowicz and Ravetz and their ideas on post-normal science. Particular, North Friesland has been chosen as a sample region, which in a particular way is affected as coastal region by effects of demographic change. This model provides a tool for local and regional decision makers in the region to visualize possible impacts of demographic change on certain aspects of sustainability as a lead in to further discussions. The aim of the model is not to predict what is likely to happen in the future, but rather to illustrate possible outcomes which could result from different scenarios developed by the users of the model. Such a visualization and the exchange of different outcomes may stimulate a fruitful discussion process and in turn may help to improve the quality of decision making.

The Netherlands has a coastline of over 400 miles but they have always been characterized by an uneasy relationship with the sea. Because of geomorphology that puts the country on average 5 meters below sea level, the Dutch urban planning, at all levels of government, has always questioned the need to defend themselves from river and marine flooding; over the centuries it has developed a pragmatic approach , enshrined in various national laws and in the establishment of the Ministry of Water Management, which has set as its main objective the defense of the territory from the water. At the moment about 75 % of the Dutch coast is protected by sand dunes that vary its length from 100 meters to several kilometers, 15% of the coast is made up of man-made constructions "hard" structures such as dams, and artificial barriers, while 10% remaining is characterized by flat and very extensive beaches.The relationship between land and sea in the Netherlands has always been characterized by a twofold consideration, the positive sea beach, home of leisure and recreation, fishing and yachting venue; but on the other hand, perhaps the most important, the the sea is seen as Gevaar, as danger and as such must be considered when planning the structure of a future city.In this article, we wanted to investigate this planning approach investigating the coastal area of the city of The Hague, Scheveningen, which is for many centuries considered the most important beach in the country but that, in addition to being home to recreational activities, ricreative & Wellness is constantly faced with the danger of flooding . The dunes defense by the water were in time transformed into a successful waterfront through the project by architect Manuel de Solà Morales, but the same coastline is still affected by numerous urban contradictions; a greatest example of this is the structure of De Pier. ; I Paesi Bassi sono situati nella parte sud-orientale del Mare del Nord e hanno una linea costiera di oltre 400 km. Al momento circa il 75% della costa olandese è protetta da dune sabbiose che variano la propria lunghezza da 100 metri a diversi chilometri; il 15% della costa è costituito da costruzioni antropiche "hard" quali dighe, e barriere artificiali, mentre il 10% rimanente è caratterizzato da spiagge piatte e molto estese.Le zone costiere olandesi sono situate nel Mare del Nord e alla foce di diversi grandi fiumi come il Reno, la Mosa, lo Schelda e l'Ems. Sei province olandesi si affacciano sul mare: Groningen, Friesland, Flevoland, Noord-Holland, Zuid-Holland, Zeeland.La necessità di difendersi dall'innalzamento del livello del mare, dal pericolo di inondazioni fluviali e le condizioni geomorfologiche estreme in cui il territorio olandese si trova (in media 5 metri sotto il livello del mare) hanno determinato nei secoli lo sviluppo di un approccio prettamente pragmatico ed altamente integrato alla progettazione territoriale, infrastrutturale e paesaggistica.Il rapporto tra mare e terra in Olanda è stato da sempre caratterizzato da una duplice considerazione, in positivo il mare è spiaggia, sede delle attività di svago e ricreazione, sede di pesca e diportismo ma dall'altro lato, forse il piu' importante, il mare è visto come Gevaar, come pericolo e deve essere considerato in quanto tale quando si pianifica l'assetto di una città futura.

The parallel epidemics of childhood asthma and obesity over the past few decades have spurred research into obesity as a risk factor for asthma. However, little is known regarding the role of asthma in obesity incidence. We examined whether early-onset asthma and related phenotypes are associated with the risk of developing obesity in childhood.This study includes 21 130 children born from 1990 to 2008 in Denmark, France, Germany, Greece, Italy, The Netherlands, Spain, Sweden and the UK. We followed non-obese children at 3-4 years of age for incident obesity up to 8 years of age. Physician-diagnosed asthma, wheezing and allergic rhinitis were assessed up to 3-4 years of age.Children with physician-diagnosed asthma had a higher risk for incident obesity than those without asthma (adjusted hazard ratio (aHR) 1.66, 95% CI 1.18-2.33). Children with active asthma (wheeze in the last 12 months and physician-diagnosed asthma) exhibited a higher risk for obesity (aHR 1.98, 95% CI 1.31-3.00) than those without wheeze and asthma. Persistent wheezing was associated with increased risk for incident obesity compared to never wheezers (aHR 1.51, 95% CI 1.08-2.09).Early-onset asthma and wheezing may contribute to an increased risk of developing obesity in later childhood. ; This work was partially supported by the Southern California Environmental Health Sciences Center (grant # P30ES007048) funded by the National Institute of Environmental Health Sciences [PI Gilliland]. Dr. Contreras was supported by a grant from the NIH T32ES013678. MEDALL and CHICOS Projects: The research leading to these results has received funding from the European Community's Seventh Framework Program(Health–F2-grantagreements No. 261357 and 241604). Per cohort ABCD: Data of the Amsterdam Born Children and their Development cohort study used in this research was in part supported by funds from the Netherlands Organisation for Health Research and Development (ZonMw 40–00812-98–11010). The study sponsors had no role in study design, data analysis, interpretation of data, or writing of this report. BAMSE: We acknowledge all funding sources: The Swedish Research Council, The Swedish Heart and Lung Foundation, The Swedish Research Council for Working Life and Social Welfare, the Swedish Asthma and Allergy Association Research Foundation, The Swedish Research Council Formas, Stockholm County Council, and the European Commission's Seventh Framework 29 Program Me DALL under grant agreement No.261357. We thank all the children and their parents for participating in the BAMSE cohort and the nurses and other staff members working in the BAMSE project. EDEN: We acknowledge all the funding sources for the EDEN study: Foundation for medical research (FRM), National Agency for Research (ANR), National Institute for Research in Public health (IRESP: TGIR cohorte santé 2008 program), French Ministry of Health (DGS), French Ministry of Research, INSERM Bone and Joint Diseases National Research (PRO-A) and Human Nutrition National Research Programs, Paris–Sud University, Nestlé, French National Institute for Population Health Surveillance (InVS),French National Institute for Health Education (INPES), the European Union FP7programmes (FP7/2007-2013, HELIX, ESCAPE, ENRIECO, Medall projects), Diabetes National Research Program (through a collaboration with the French Association of Diabetic Patients (AFD)), French Agency for Environmental Health Safety (now ANSES), Mutuelle Générale de l'Education Nationale a complementary health insurance (MGEN),French national agency for food security, French speaking association for the study ofdiabetes and metabolism (ALFEDIAM).We acknowledge the commitment of the EDEN mother-child cohort study group: I.Annesi-Maesano, JY. Bernard, J. Botton, M.A. Charles, P. Dargent-Molina, B. de Lauzon-Guillain, P. Ducimetière, M. de Agostini, B. Foliguet, , A. Forhan, X. Fritel, A. Germa, V.Goua, R. Hankard, B. Heude, M. Kaminski, B. Larroque†, N. Lelong, J. Lepeule, G.Magnin, L. Marchand, C. Nabet, F. Pierre, R. Slama, M.J. Saurel-Cubizolles, M.Schweitzer, O. Thiebaugeorges.The Generation R Study:The Generation R study is made possible by financial support from the Erasmus Medical Center, Rotterdam, the Erasmus University Rotterdam, the Netherlands Organization for Health Research and Development (ZonMw), the Netherlands Organisation for Scientific Research (NWO), the Ministry of Health, Welfareand Sport and the Ministry of Youth and Families. The project received funding from the European Union's Horizon 2020 research and innovation programme (LIFECYCLE project, grant agreement no 733206; 2016), the European Research Council (ERC-2014-CoG-648916) and from cofunded ERA-Net on Biomarkers for Nutrition and Health (ERAHDHL), Horizon 2020 (grant agreement no 696295; 2017), ZonMW The Netherlands (no529051014; 2017), Science Foundation Ireland (no SFI/16/ERA-HDHL/3360), and the European Union (ALPHABET project).The researchers are independent from the funders. The study sponsors had no role in study design, data analysis, interpretation of data, or writing of this report. INMA: Data used for this research was provided by the INMA-Environment and Childhood Project (www.proyectoinma.org). This study was funded by grants from Instituto de Salud Carlos III (Red INMA G03/176 and CB06/02/0041), Spanish Ministry of Health (FIS-PIO41436, PI06/0867, PI081151, and FIS-FEDER 03/1615, 04/1112,04/1931, 05/1079, 05/1052, 06/1213, 07/0314 and 09/02647), Generalitat de Catalunya-CIRIT 1999SGR00241, the Conselleria de Sanitat Generalitat Valenciana, Department of Health of the Basque Government (2005111093 and 2009111069), the ProvincialGovernment of Gipuzkoa (DFG06/004 and DFG08/001).KOALA: The collection of the data from the KOALA Birth Cohort Study used in this analysis was financially supported by Friesland Foods (now Friesland Campina),Netherlands Asthma Foundation (grant numbers 3.2.07.022 and 3.2.03.48), Netherlands Heart Foundation (grant number 2014 T037, the Netherlands Organization for Health Research and Development (Zon Mw Prevention Program number 1.210-00-090), Triodos Foundation, Phoenix Foundation, Raphaël Foundation, Iona Foundation, Foundation forthe Advancement of Heilpedagogie, all in the Netherlands. MAS:The MAS birth cohort was funded by grants from the German Federal Ministry ofEducation and Research (BMBF; reference numbers 07015633, 07 ALE 27, 01EE9405/5,01EE9406) and the German Research Foundation (DFG; reference number KE 1462/2-1).PIAMA: The PIAMA study has been funded by The Netherlands Organisation for Health Research and Development; The Netherlands Organisation for Scientific Research; The Netherlands Asthma fund; The Netherlands Ministry of Spatial Planning Housing, and the Environment; and The Netherlands Ministry of Health, Welfare and Sport. RHEA: The Rhea project was financially supported by European projects (EU FP6-003-Food-3-NewGeneris -Contract No16320, EU FP6 STREP Hiwate -Contract No36224,EU FP7 ENV.2007.1.2.2.2. Project No 211250 Escape, EU FP7-2008-ENV-1.2.1.4 Envirogenomarkers Contract No226756, EU FP7-HEALTH-2009-single stage CHICOS Contract No241604, EU FP7 ENV.2008.1.2.1.6. Proposal No 226285 ENRIECO, EU-FP7,Proposal No 264357 MeDALL, EU- FP7-HEALTH-2012 Proposal No 308333 HELIX),and the Greek Ministry of Health (Program of Prevention of obesity and neurodevelopmental disorders in preschool children, in Heraklion district, Crete, Greece:2011-2014; "Rhea Plus": Prevention Program of Environmental Risk Factors for Reproductive Health, and Child Health: 2012-2015).ROBBIC: Data of the Rome cohort was in part supported byfunds from the Italian Ministry of Health (Programma speciale ex art. 12, comma 2, lettera b) del D. Lgs. 502/92,2001, 2003). We thank all the fields workers and the families for their contribution to thestudy. SWS: We thank the members of the Southampton Women's Survey Study group and the many participants in the SWS for their contribution to the study. The Southampton Women's Survey is supported by grants from the Medical Research Council, British Heart Foundation, Food Standards Agency, British Lung Foundation, Arthritis Research UK, NIHR Southampton Biomedical Research Centre, University of Southampton and University Hospital Southampton NHS Foundation Trust, and the European Union's Seventh Framework Programme (FP7/2007-2013), project Early Nutrition under grant agreement n°289346.

BACKGROUND: There is increasing evidence for shared genetic susceptibility between schizophrenia and bipolar disorder. Although genetic variants only convey subtle increases in risk individually, their combination into a polygenic risk score constitutes a strong disease predictor.AimsTo investigate whether schizophrenia and bipolar disorder polygenic risk scores can distinguish people with broadly defined psychosis and their unaffected relatives from controls. METHOD: Using the latest Psychiatric Genomics Consortium data, we calculated schizophrenia and bipolar disorder polygenic risk scores for 1168 people with psychosis, 552 unaffected relatives and 1472 controls. RESULTS: Patients with broadly defined psychosis had dramatic increases in schizophrenia and bipolar polygenic risk scores, as did their relatives, albeit to a lesser degree. However, the accuracy of predictive models was modest. CONCLUSIONS: Although polygenic risk scores are not ready for clinical use, it is hoped that as they are refined they could help towards risk reduction advice and early interventions for psychosis.Declaration of interestR.M.M. has received honoraria for lectures from Janssen, Lundbeck, Lilly, Otsuka and Sunovian. ; Funding: This work was funded by the Medical Research Council (G0901310), the Wellcome Trust (grants 085475/B/08/Z, 085475/Z/08/Z), the European Union's Seventh Framework Programme for research, technological development and demonstration (grant 602450). This study was also supported by the NIHR Biomedical Research Centre at University College London (mental health theme) and by the NIHR Biomedical Research Centre at the South London and Maudsley NHS Foundation Trust and Institute of Psychiatry – Kings College London. Further support: NHIR Academic Clinical fellowship awarded to M.S.C. E.B. acknowledges research funding from: BMA Margaret Temple grants 2016 and 2006, MRC – Korean Health Industry Development Institute Partnering Award (MC_PC_16014), MRC New Investigator Award and a MRC Centenary Award (G0901310), National Institute of Health Research UK post-doctoral fellowship, the Psychiatry Research Trust, the Schizophrenia Research Fund, the Brain and Behaviour Research foundation's NARSAD Young Investigator Awards 2005, 2008, Wellcome Trust Research Training Fellowship and the NIHR Biomedical Research Centre for Mental Health at the South London and Maudsley NHS Foundation Trust and Institute of Psychiatry Kings College London. The Brain and Behaviour Research foundation's (NARSAD's) Young Investigator Award (Grant 22604, awarded to C.I.). The BMA Margaret Temple grant 2016 to J. H.T. European Research Council Marie Curie award to A.D.-R. The infrastructure for the GROUP consortium is funded through the Geestkracht programme of the Dutch Health Research Council (ZON-MW, grant number 10-000-1001), and matching funds from participating pharmaceutical companies (Lundbeck, AstraZeneca, Eli Lilly, Janssen Cilag) and universities and mental healthcare organisations. Amsterdam: Academic Psychiatric Centre of the Academic Medical Center and the mental health institutions: GGZ Ingeest, Arkin, Dijk en Duin, GGZ Rivierduinen, Erasmus Medical Centre, GGZ Noord Holland Noord. Maastricht: Maastricht University Medical Centre and the mental health institutions: GGZ Eindhoven en de kempen, GGZ Breburg, GGZ Oost-Brabant, Vincent van Gogh voor Geestelijke Gezondheid, Mondriaan Zorggroep, Prins Clauscentrum Sittard, RIAGG Roermond, Universitair Centrum Sint-Jozef Kortenberg, CAPRI University of Antwerp, PC Ziekeren Sint-Truiden, PZ Sancta Maria Sint-Truiden, GGZ Overpelt, OPZ Rekem. Groningen: University Medical Center Groningen and the mental health institutions: Lentis, GGZ Friesland, GGZ Drenthe, Dimence, Mediant, GGNet Warnsveld, Yulius Dordrecht and Parnassia psychomedical center (The Hague). Utrecht: University Medical Center Utrecht and the mental health institutions Altrecht, GGZ Centraal, Riagg Amersfoort and Delta. The sample from Spain was collected at the Hospital Universitario Marqués de Valdecilla, University of Cantabria, Santander, Spain, under the following grant support: Carlos III Health Institute PI020499, PI050427, PI060507, Plan Nacional de Drugs Research Grant 2005- Orden sco/3246/2004, SENY Fundació Research Grant CI 2005-0308007 and Fundación Marqués de Valdecilla API07/011. The present data were obtained at the Hospital Marqués de Valdecilla, University of Cantabria, Santander, Spain, under the following grant support: MINECO Exp.: SAF2013-46292-R.

Het onderzoek naar de oudste runeninscripties van het Europese continent, Engeland en Denemarken voerde onderzoekster van Liverpool aan de Ierse Zee naar Constanza aan de Zwarte Zee; van Zürich naar Bergen; van Parijs naar Stockholm. In dit enorme gebied kende men reeds bij het begin van de vroege middeleeuwen het runenschrift (rond 500 AD). Ergens in dit gebied moet een kern gelegen hebben, waar het begon - vermoedelijk in de eerste eeuw AD. Het localiseren van dat oorsprongsgebied begon me in de loop van het onderzoek te intrigeren. Het doel was in eerste instantie het inventariseren, het beschrijven en analyseren van runenteksten uit de oudste periode: 150-700 AD. Als onderzoekscorpus waren de runentradities rondom de Noordzee en van het continent uitgekozen. Het uitgangspunt was nadrukkelijk niet Scandinavië, zoals bij runenstudies meestal het geval. Ik meende, dat een verandering van perspectief nieuw licht op oude runologische vraagstukken zou kunnen werpen - en daardoor wellicht bijdragen tot oplossingen. Bovendien wilde ik me niet op één land of traditie vastleggen, maar door middel van het vergelijken van diverse runentradities proberen meer inzicht te krijgen in doel en wezen van het runenschrift. Waarom ontwikkelde men dit schrift, met welk doel werd het gebruikt, en door wie? Om dit soort vragen te beantwoorden, was het nodig om inzicht te verkrijgen in de cultuur-historische context van de inscriptiedragers. Archeologie en historie bleken onmisbare informatiebronnen; ook de (plaats)naamkunde leverde belangrijke gegevens ten aanzien van het relatief enorme aantal namen in de runencorpora. Runologie heeft in principe twee poten: paleografie en historische taalkunde. Eerst inspecteert men persoonlijk de objecten en hun inscripties en vervolgens ontcijfert men de runen. Daarna verkrijgt men één of meer lezingen, weergegeven als transliteraties, die dan taalkundig worden geanalyseerd. Deze teksten kunnen niet zonder hun archeologische en historische contexten begrepen worden, vandaar de titel 'Runes around the North Sea and on the Continent AD 150-700; Texts and Contexts. Het boek bestaat uit twee delen; eerst een viertal hoofdstukken met algemene en specifieke vraagstukken; het tweede deel is de Catalogus van alle onderzochte runenobjecten. Het eerste hoofdstuk betreft een algemene inleiding, het tweede hoofdstuk behandelt de cultuurhistorische achtergronden. Hier was het doel recente inzichten uit archeologie en runologie te combineren. Deze combinatie resulteerde o.a. in een zoektocht naar de oorsprong van het runenschrift. In hoofdstuk drie wordt een nieuwe theorie over deze oorsprong gepresenteerd met een voorstel over de ontwikkeling van de runen uit een archaïsch Italisch alfabet. Hoofdstuk vier bestaat uit een algemene samenvatting en conclusies. Aan diverse aspecten van individuele runen en inscripties is aandacht besteed, maar ook en vooral is gezocht naar overeenkomsten van en verschillen in teksten en inscripties. Zo valt bijvoorbeeld inzicht te verkrijgen in de verbreiding van het runenschrift, en, daaruit voortvloeiend, in de contacten tussen verschillende Germaanse volkeren. Tevens is gekeken naar de plaats en betekenis van het runenschrift in de Germaanse samenleving. De catalogus behandelt vijf corpora: (1) de vroege Deense en Zuidoost- Europese inscripties, (2) de Bracteaten, (3) de Continentale inscripties, (4) de vroege Engelse en (5) de Nederlandse inscripties. In zogenaamde "checklists" wordt informatie geleverd over de objecten, de vinden bewaarplaats, de datering, de runenvormen, de leesrichting, de taal, de lezing en transliteratie, de interpretatie(s), etc. Er zijn ruim 200 inscripties behandeld. De corpora zijn verdeeld in leesbare en (gedeeltelijk) interpreteerbare inscripties en onleesbare, c.q. oninterpreteerbare. Dan is er nog de categorie pseudo-runen of geen runen, en zijn er de onvermijdelijke falsificaties. Van de 170 leesbare en interpreteerbare zijn er 50 waarvoor een nieuwe interpretatie en/of lezing wordt voorgesteld. In het eerste deel van het boek wordt vrij uitgebreid aandacht besteed aan de vroege runentijd: de Romeinse keizertijd, de Volksverhuizingstijd en de Merovingische tijd, met nadruk op gegevens uit de archeologie. Vervolgens wordt ingegaan op de vraag waar en waarom het runenschrift ontstaan zou kunnen zijn. Deze vraag kwam niet voort uit een primaire behoefte om het oorsprongsgebied te zoeken, maar werd ingegeven doordat het opviel dat er zoveel West-Germaanse namen in het oudste materiaal voorkomen. Dat wil zeggen, de uitgangen van de namen waren moeilijk vanuit het Noord-Germaans te verklaren, maar eenvoudig indien men aannam, dat ze West-Germaans waren. Al in eerder onderzoek was de gedachte opgekomen, om het ontstaan van het runenalfabet in de buurt van een andere schriftcultuur te zoeken, langs de limes, bijvoorbeeld. Bovendien bleken de ingeritste persoonsnamen opvallend vaak afgeleid van namen van stammen die op het continent woonden. Vooral de namen van twee wapensmeden uit het noorden wijzen op afkomst uit het Rijnland: wagnijo en niþijo, afgeleid van de Vangiones en de Nidenses. Een derde naam, harja, wijst op verwantschap met de Harii, een sub-stam van de Lugii, wonend in Noord-Polen. Afleidingen van Harja komen in het latere Scandinavië niet voor, maar worden wel veel aangetroffen in het West-Germaans, vooral in het Neder-Rijngebied. Toen ik deze gegevens vergeleek met archeologische bevindingen omtrent de herkomst van de inschriftdragers, bleek dit in het geval van de kam met het inschrift harja te kloppen. De kam was gevonden in het Vimose moeras op het eiland Funen. Dit depot (ca. 160 AD) bleek afkomstig uit de regio zuidelijk van de Oostzee. De runenobjecten uit het Thorsberg moeras (Schleswig-Holstein) bleken afkomstig uit West-Germaans gebied. Met betrekking tot de objecten uit het Illerup moeras in Jutland was de weg iets ingewikkelder: de wapens uit dit depot (ca. 200 AD) kwamen uit het noorden, maar de namen wezen op zuidelijke, West-Germaans-sprekende streken. Toen duidelijk was geworden dat er wapenhandel tussen de Rijnstreek en het noorden is geweest, kon ik een link leggen. Het Illerup-onderzoek van de Deense archeoloog Ilkjær (1990, 1991, 1993, 1996a&b) was van zeer grote waarde voor mijn eigen onderzoek. De naam harja en zijn afkomst kon nog eens bevestigd worden door een tweede inscriptie, uit Zweden, op een steen (Skåäng): harijaz leugaz, wijzend op zowel de Harii als de Lugii. Zoals gezegd, viel op dat veel namen een West-Germaanse vorm hadden, alhoewel de objecten waarop de namen voorkwamen, waren gevonden in Deense moerassen en graven. Tot ongeveer 500 AD bestond de gewoonte om krijgsbuit te offeren in een moeras. Deze buit was afkomstig van de verliezers, die uit een andere streek kwamen. Archeologen konden in een aantal gevallen vaststellen waar de opeenvolgende depots (een depot is een geheel van tegelijkertijd geofferde voorwerpen) vandaan kwamen. De objecten met runen in rijke Deense vrouwengraven, zoals die van Himlingøje, waren inheems, maar droegen ook vaak West-Germaanse namen. Zo wees veel op een West-Germaans gebied als leverancier van personen die runen schreven. Dan ligt het voor de hand te kijken welk gebied het meest in aanmerking kon komen. Dat bleek naar mijn mening het gebied van de Ubiërs te zijn, in het Rijnland. In dit grensgebied tussen het Romeinse rijk en het vrije Germania leefden Romeinen en Germanen over het algemeen in goede verstandhouding. Hier kon zich een cultureel amalgaam ontwikkelen, gunstig voor de adaptatie van een schrift. De Romeinse invloed blijkt niet alleen uit de gelijkenis van het runenalfabet met Noord-Italische alfabetten, maar ook uit de toepassing van het schrift: de runeninscripties geven vooral namen van eigenaars en makers. Een archaïsch Italisch alfabet zou als voorbeeld kunnen hebben gediend voor het runenalfabet. Derks (1996) heeft in zijn proefschrift aangetoond, dat de matronencultuur van het Rijnland en die van Noord-Italië grote overeenkomsten kenden. Personen afkomstig uit Noord-Italië integreerden in het (schriftloze) Rijnland en introduceerden daar schrift, i.c. votiefinscripties op de matronenbeelden. Het is niet uitgesloten dat deze veteranen uit het Romeinse leger, afkomstig uit Piemonte en de Po-streek, een Noord-Italisch alfabet kenden en dat meebrachten naar hun nieuwe woongebied. In Noord-Italië zijn diverse varianten van het oude Etruskische alfabet overgeleverd. In de eerste eeuw AD zullen deze archaïsche alfabetten in Italië zijn verdrongen door het officiële Romeinse alfabet. Maar misschien mag men aannemen dat het runenalfabet in de eerste eeuw AD is ontwikkeld, en dat een archaïsch Noord-Italisch alfabet tot in de eerste eeuw heeft kunnen voortbestaan in bepaalde uithoeken van het Romeinse Rijk. Inderdaad zijn de officiële Romeinse teksten in het Latijns alfabet, maar maakt dit de mogelijkheid ondenkbaar dat (een) bepaalde bevolkingsgroep(en) nog een tijdlang een ouderwets schrift gebruikte? Hoe dan ook, de runen zelf dragen het kenmerk van een archaïsch alfabet; hun voorbeeld moet daarom ook een archaïsch alfabet zijn geweest. Andere verbreiders van Romeinse cultuur waren de Germaanse soldaten, die jarenlang in Romeinse dienst hadden doorgebracht, en als geletterden en Romeinse burgers terugkeerden naar hun Germaanse vaderland. Wat betreft de vermelding van de conclusies van het onderzoek is gekozen voor de volgende opzet. Aan het eind van hoofdstuk III staan de conclusies over de oorsprong van het runenschrift. In hoofdstuk IV, Summary and Some More Conclusions, is een algemeen en uitvoerig overzicht van de resultaten van het onderzoek in zijn geheel opgenomen. In het tweede deel, de Catalogus, wordt ieder afzonderlijk corpus voorafgegaan door een korte inleiding en afgesloten met een korte samenvatting en conclusies. Wat betreft de inhoud van de inscripties, is een classificatie gemaakt naar de volgende categorieën: 1. één of meer persoonsnamen; 2. zinnen (met werkwoordsvorm); 3. opdrachten (giften); 4. naam van het object, of het materiaal; 5. makers en schrijvers formulae; 6. ek (ik) plus naam, of adjectief, etc.; 7. 'magische' woorden etc.; 8. fuþark inscripties. In de Concordance vindt men alfabetisch de getranslitereerde runenvocabulaire, gevolgd door de naam van het object, meestal tevens de vindplaats. In de Index of Inscriptions staat de naam c.q. vindplaats voorop, gevolgd door de getranslitereerde tekst van de hele inscriptie en daarachter de pagina waarop object en runen worden beschreven. In het algemeen kan worden gezegd dat inscripties vooral worden aangetroffen in een context die wijst op een gebruik van het runenschrift in de hogere echelons van de samenleving. Wat betreft de oudste inscripties, die vooral in Denemarken gevonden zijn, is de context die van hoge militairen en rijke vrouwen. In vrijwel alle gevallen wordt de exclusiviteit benadrukt door de aanwezigheid van prestigieuze Romeinse voorwerpen. Dit beeld blijft zo gedurende enkele eeuwen, tot in de Volksverhuizingstijd. Nog korte tijd daarna blijven met runen beschreven objecten, zoals wapens en juwelen, voornamelijk beperkt tot de elite, maar verdwijnt de Romeinse connotatie. Vooral de Merovingische rijengrafvelden in Zuid-Duitsland leverden relatief veel runenobjecten op uit vrijwel uitsluitend rijke graven. In Friesland en Engeland is de context wat schraler: de objecten zijn niet altijd van kostbaar materiaal en de eigenaars van runenobjecten lijken van eenvoudiger komaf. De context: graven (in Engeland) of losse vondsten uit terpen (Friesland en Groningen) wijst lang niet altijd op luxueuze omstandigheden. De runentradities van Scandinavië, Duitsland, Nederland en Engeland kenden alle een eigen ontwikkeling, die voortbouwde op een initieel langdurig consistent blijvend systeem, waardoor men wel eens het bestaan van een runen-koine heeft verondersteld. Dergelijke specifieke overeenkomsten in de runentradities wijzen op contacten tussen een kleine groep. Deze groep zal gelieerd zijn geweest aan de politieke top, degenen die de verschillende stammen tot staten opbouwden, hetgeen al begon in de tijd van het Romeinse Rijk. Runen konden zich, wellicht mede daardoor, ook nog handhaven na de Volksverhuizingstijd. Gezien het soort objecten, hebben de inscripties (ook) een functie gehad in de bevestiging van bepaalde relaties binnen een kleine, geprivilegieerde groep, behorend tot de maatschappelijke top. Gedurende de Volksverhuizingstijd (vierde - zesde eeuw) werd het runenschrift verspreid over een groot deel van West- en Midden-Europa. De aard van de teksten blijft dezelfde. De runen zelf worden in meer of mindere mate aangepast aan de tongval in de verschillende gebieden. Pas na ongeveer de zesde eeuw vinden we inscripties met geheel andere soort teksten, lang, informatief, soms poëtisch van aard. Deze ommekeer maakt tevens duidelijk dat inmiddels het lezen en schrijven van runen bij meerdere lagen van de bevolking bekend is geworden. De teksten worden dan ook meer gebruiksteksten, voor diverse doeleinden. De toepassing blijft onveranderd epigrafisch, behalve bij de Angelsaksen, die runen, naast het Latijnse schrift, in hun manuscripten opnemen. Handelscontacten tussen Engeland, Friesland en Jutland blijken uit de runenmunten, zoals de sceattas. In Zuid-Oost Europa blijken de weinige runenobjecten aan de (Oost-)Goten te kunnen worden toegewezen. De weinige vondsten in Hongarije en Zwitserland wijzen vermoedelijk niet op inheemse runentradities. De enkele runenvondsten uit België en Frankrijk kunnen daarentegen getuigen van mogelijke runenkennis bij de Franken. Het is opvallend dat, gezien hun datering, de eerste Zuid-Duitse runenobjecten samenvallen met het begin van de Merovingische suprematie (ca. 500 AD). De overheid van Engeland en Friesland was sterk Merovingisch beïnvloed, hetgeen bijvoorbeeld blijkt uit de numismatiek. En dan zijn er twee historische 6eeeuwse Merovingers, die getuigen van hun runenkennis: Venantius Fortunatus en koning Chilperic. Het recent gevonden zwaardschedebeslag met runen in de Betuwe heeft een Frankische connotatie. Toekomstig runologisch onderzoek zou zich dan ook moeten richten op de mogelijkheid van een Frankische runentraditie, en de teloorgang daarvan. Al met al kan men concluderen, dat de diverse runentradities uit de periode 150-700 AD niet wijzen op een schrift dat vooral communicatief van aard was. Eerder lijken de oudste inscripties te duiden op een gebruik dat beperkt werd tot een ornamentele toevoeging. De teksten bestaan over het algemeen uit korte mededelingen: makers- en schrijversformules, opdrachten, namen van object en materiaal, onbekende woorden waarvan men aaneemt dat ze een magische of religieuze betekenis hadden. Men signeerde, men benoemde, men hield iets belangrijks vast met letters, met woorden, met taal. Voor zover we de teksten kunnen beoordelen, zijn ze sterk formulatief en vertonen grote overeenkomsten over een groot gebied. De orthografie is zeer nauwkeurig; men hechtte er kennelijk grote waarde aan de klanken van de taal goed te onderscheiden en weer te geven. Juist deze zorgvuldige behandeling en het formulatieve karakter wijzen op vakmanschap. Het lijkt voor de hand te liggen om de runenschrijvers onder bepaalde handwerkslieden te zoeken, zoals wapensmeden en juweliers. De artistieke inspiratie en de hoogstaande techniek zullen, net als de runen zelf, zijn voortgekomen uit de belangrijkste cultuur van het Europa uit het begin van de jaartelling: de Romeinse. Het meest intrigerend en verbazingwekkend is, dat de Germanen zowel de kunst als het schrift naar hun eigen hand hebben gezet. De runentradities gaan uiteindelijk steeds sterker van elkaar verschillen. In het Fries215 Groninger terpengebied wordt de crossroads positie van het gebied in de runen weerspiegeld: diverse invloeden uit Engeland en Denemarken zijn in de Friese inscripties te traceren. Een algemener gebruik van runen blijkt ook uit een grotere diversiteit van materiaal en soort objecten, maar ook omdat er steeds meer echte zinnen voorkomen, terwijl bijvoorbeeld in het Continentale Corpus vaak volstaan werd met een paar namen en hooguit wat toevoegingen. Runenvariaties zoals verdubbelingen, gespiegelde runen, ornamentele runen etc. lijken thuis te horen in de Noordzee-traditie, te weten de Deense, Nederlandse en Engelse corpora. Een aparte groep vormen de gouden runen-bracteaten (uit omtrent 575-625), die voor dit onderzoek geselecteerd zijn op leesbaarheid. Alhoewel enige voorzichtigheid betracht moet worden met bracteaten-runen, die notoir zijn wegens hun afwijkende vormen, zijn de bracteaten als groep onmisbaar vanwege het relatief grote aantal: er zijn bijna evenveel bracteaten met runen bekend als andere objecten met runen uit de eerste vier of vijf eeuwen. Bovendien zijn de bracteaten belangrijk voor het bestuderen van de sociale rol van het runenschrift. Bracteaten zijn amuletten, geïnspireerd op Romeinse keizermedaillons en dus interessant vanwege de bestudering van de Romeins-Germaanse betrekkingen. Bracteaten dienden waarschijnlijk ook als insignia, die bij initiatieriten van jonge krijgers hoorden. Uit de iconografie blijkt een bepaalde leiderscultus, maar er kunnen ook mythologische aspecten in gezien worden. De bracteaten hadden een ideologische, dan wel religieuze waarde. Bij het onderzoeken van mogelijk magische, of symbolische connotaties van objecten met runen, spelen de bracteaten een grote rol. Runen en prestigegoederen zijn onlosmakelijk verbonden in de Germaanse samenleving van de Romeinse tijd en de vroege middeleeuwen. Dit alles hangt samen met een maatschappelijke structuur, die bekend is als het gift-and-exchange systeem, waar een leider en zijn comitatus aan elkaar verbonden zijn door een subtiel systeem van geven en nemen. Kostbare objecten benadrukten de band tussen heer en volgeling; een object met runen verhoogde niet alleen de waarde van het object, maar vooral de intrinsieke waarde van de relatie tussen gever en ontvanger. Een waarschuwing is op zijn plaats. We hebben te maken met runenobjecten, die puur toevallig bekend zijn geraakt. Deze objecten worden gevonden bij archeologische opgravingen, die ook een mate van toevalligheid kennen. Voorts zijn er nogal wat 'losse vondsten', al of niet met een context. Het is daarom heel wel mogelijk dat het materiaal dat we hebben, een scheef beeld geeft van het destijdse runengebruik. Alle conclusies kunnen dus alleen onder voorbehoud zijn. Het opstellen van runenchronologieën is dan ook van beperkte waarde. Het dateren aan de hand van bepaalde runenvormen is vrijwel onmogelijk. Iedere nieuwe vondst kan de hele perceptie veranderen. Toch is het van groot belang om de runenobjecten en hun context te blijven bestuderen. Niet alleen vanwege de grote cultuur-historische waarde, maar ook omdat het onze oudste taalmonumenten zijn. Dit onderzoek heeft op basis van de taalkunde in combinatie met archeologie kunnen wijzen op de sterke West-Germaanse inslag van de oudste runenobjecten. Tot nu toe werd altijd aangenomen dat Scandinavië de bakermat van de runencultuur was. Ik hoop dat beeld iets te hebben bijgesteld. Het inzien van de mogelijke West-Germaanse oorsprong van het runenschrift heeft consequenties voor de interpretaties en wellicht ook voor de datering van sommige runenteksten.

This book explores the potential of the Internet for enabling new and flexible political participation modes. It meticulously illustrates how the Internet is responsible for citizens' participation practices from being general, high-threshold, temporally constricted, and dependent on physical presence to being topic-centered, low-threshold, temporally discontinuous, and independent from physical presence. With its ethnographic focus on Icelandic and German online participation tools Betri Reykjavík and LiquidFriesland, the book offers plentiful advice for citizens, programmers, politicians, and administrations alike on how to get the most out of online participation formats.

The burden of large and rare copy number genetic variants (CNVs) as well as certain specific CNVs increase the risk of developing schizophrenia. Several cognitive measures are purported schizophrenia endophenotypes and may represent an intermediate point between genetics and the illness. This paper investigates the influence of CNVs on cognition. We conducted a systematic review and meta-analysis of the literature exploring the effect of CNV burden on general intelligence. We included ten primary studies with a total of 18,847 participants and found no evidence of association. In a new psychosis family study, we investigated the effects of CNVs on specific cognitive abilities. We examined the burden of large and rare CNVs (>200 kb, <1% MAF) as well as known schizophrenia-associated CNVs in patients with psychotic disorders, their unaffected relatives and controls (N = 3428) from the Psychosis Endophenotypes International Consortium (PEIC). The carriers of specific schizophrenia-associated CNVs showed poorer performance than non-carriers in immediate (P = 0.0036) and delayed (P = 0.0115) verbal recall. We found suggestive evidence that carriers of schizophrenia-associated CNVs had poorer block design performance (P = 0.0307). We do not find any association between CNV burden and cognition. Our findings show that the known high-risk CNVs are not only associated with schizophrenia and other neurodevelopmental disorders, but are also a contributing factor to impairment in cognitive domains such as memory and perceptual reasoning, and act as intermediate biomarkers of disease risk. ; This work was supported by the Medical Research Council (G0901310) and the Wellcome Trust (grants 085475/B/08/Z, 085475/Z/08/Z). This study was supported by the NIHR Biomedical Research Centre at University College London Hospitals NHS Foundation Trust and University College London and by the NIHR Biomedical Research Centre for Mental Health at the South London and Maudsley NHS Foundation Trust at King's College London. Further support to EB: Mental Health Research UK's John Grace QC award, BMA Margaret Temple grants 2016 and 2006, MRC—Korean Health Industry Development Institute Partnering Award (MC_PC_16014), MRC New Investigator Award and a MRC Centenary Award (G0901310), National Institute of Health Research UK post-doctoral fellowship, the Psychiatry Research Trust, the Schizophrenia Research Fund, the Brain and Behaviour Research foundation's NARSAD Young Investigator Awards 2005, 2008, Wellcome Trust Research Training Fellowship, the NIHR Biomedical Research Centre at UCLH, and the NIHR Biomedical Research Centre for Mental Health at the South London and Maudsley NHS Foundation Trust and Institute of Psychiatry King's College London. Further support to co-authors: The Brain and Behaviour Research foundation's (NARSAD's) Young Investigator Award (Grant 22604, awarded to CI). The BMA Margaret Temple grant 2016 to JT. A 2014 European Research Council Marie Curie award to A Díez-Revuelta. HI has received funding from the European Union's Horizon 2020 research and innovation programme under the Marie Sklodowska-Curie grant agreement No 747429. A Medical Research Council doctoral studentship to JH-S, IA-Z and AB. A Mental Health Research UK studentship to RM. VB is supported by a Wellcome Trust Seed Award in Science (200589/Z/16/Z). FWO Senior Clinical Fellowship to RvW. The infrastructure for the GROUP consortium is funded through the Geestkracht programme of the Dutch Health Research Council (ZON-MW, grant number 10-000-1001), and matching funds from participating pharmaceutical companies (Lundbeck, AstraZeneca, Eli Lilly, Janssen Cilag) and universities and mental health care organisations (Amsterdam: Academic Psychiatric Centre of the Academic Medical Centre and the mental health institutions: GGZ Ingeest, Arkin, Dijk en Duin, GGZ Rivierduinen, Erasmus Medical Centre, GGZ Noord Holland Noord. Groningen: University Medical Centre Groningen and the mental health institutions: Lentis, GGZ Friesland, GGZ Drenthe, Dimence, Mediant, GGNet Warnsveld, Yulius Dordrecht and Parnassia psycho-medical centre The Hague. Maastricht: Maastricht University Medical Centre and the mental health institutions: GGZ Eindhoven en De Kempen, GGZ Breburg, GGZ Oost-Brabant, Vincent van Gogh voor Geestelijke Gezondheid, Mondriaan, Virenze riagg, Zuyderland GGZ, MET ggz, Universitair Centrum Sint-Jozef Kortenberg, CAPRI University of Antwerp, PC Ziekeren Sint-Truiden, PZ Sancta Maria Sint-Truiden, GGZ Overpelt, OPZ Rekem. Utrecht: University Medical Centre Utrecht and the mental health institutions Altrecht, GGZ Centraal and Delta). The Santander cohort was supported by Instituto de Salud Carlos III (PI020499, PI050427, PI060507), SENY Fundació (CI 2005-0308007), Fundacion Ramón Areces and Fundacion Marqués de Valdecilla (API07/011, API10/13). We thank Valdecilla Biobank for providing the biological PAFIP samples and associated data included in this study and for its help in the technical execution of this work; we also thank IDIVAL Neuroimaging Unit for its help in the acquisition and processing of imaging PAFIP data.

Book Reviewed in this article:M. M. Postan. Essays on Medieval Agriculture and General Problems of the Medieval Economy.M. M. Postan. Medieval Trade and Finance.Richard W. Kaeuper. Bankers to the Crown: The Riccardi of Lucca and Edward I.Alan Crossley (Ed.). A Victoria History of the County of Oxford, vol. X. Banbury Hundred.David Underdown. Somerset in the Civil War and Interregnum.Margaret Roake and John Whyman (Eds.). Essays in Kentish History.Alan Everitt (Ed.). Perspectives in English Urban History.David Baker (Ed.). The Inhabitants of Cardington in 1782.J. A. Robey and L. Porter. The Copper and Lead Mines of Ecton Hill, Staffordshire.John Foster. Class Struggle and the Industrial Revolution: Early Industrial Capitalism in Three English Towns.Philip J. Riden. The Butterley Company, 1790–1830: A Derbyshire Ironworks in the Industrial Revolution.Patricia Hollis (Ed.). Class and Conflict in Nineteenth‐Century England, 1815–1850.Douglas C. North and Robert Paul Thomas. The Rise of the Western World: A New Economic History.D. V. Glass and Roger Revelle (Eds.). Population & Social Change.Henry A. Landsberger (Ed.). Rural Protest: Peasant Movements and Social Change.Georges Duby. The Early Growth of the European Economy: Warriors and Peasants from the Seventh to the Twelfth Century.Peter Earle (Ed.). Essays in European History, 1500–1800.Marcello Carmagnani. Les Mécanismes de la Vie Economique dans une Société Coloniale: Le Chili (1680–1830).Eugen Mewes (Ed.). Terra Nostra; Culegere de Materiale Privind Istoria Agrará a Romanici.Imre Wellmann (Ed.). Proceedings of the Hungarian Agricultural Museum, 1971–2.I. T. Berend and G. Ranki. Hungary. A Century of Economic Development.Theodore Zeldin. France: 1848–1945. Volume One. Ambition, Love and Politics.Ronald Dore. British Factory—Japanese Factory: The Origins of National Diversity in Industrial Relations.Internationaal Colloquium (Spa 5–8‐IX‐1968). De burgerlijke openbare gebouwen in de Europese steden en hun financiering in de Middeleeuwen en onder het Ancien Régime. Handelingen.D. Degreve, D'une analyse de la révolution industrielle à un diagnostic du sous‐développement (suite et fin).H. Thomas, A. L. Constantse, et alia. 'De Spaanse Burgeroorlog en zijn gevolgen.J. H. Munro. Wool, Cloth and Gold: The Struggle for Bullion in Anglo‐Burgundian Trade, 1340–1478.K. Bertels. Geschiedenis tussen struktuur en evenment. Een methodologisch en wijsgerig onderzoek.'Special Issue on Agricultural History in Nineteenth Century Belgium', Revue belge d'histoire contemporaineS. Hart. 'Amsterdam Shipping and Trade to Northern Russia in the Seventeenth Century', Mededelingen van de Nederlandse Vereniging voor zeegeschiedenisJ. Everaert. De internationale en koloniale handel der Vlaamse firma's te Cadiz, 1670–1700 (avec un résumé français: le commerce international et colonial des firmes flamandes à Cadix, 1670–1700). Acta Historiae Neerlandicau: Studies on the History of the Netherlands. P. Creutzberg (Ed.). Het ekonomisch beleid in Nederlandsch‐Indië. Capita selecta. Een bronnenpublikatie, Vol. I.W. De Vries. 150 Jaar Welstand, de Maatschappij tot bevordering van welstand, voornamelijk onder landlieden, 1822–1972.J. De Vries. De Nederlandse economie tijdens de 20ste eeuw. Een verkenning van het meest kenmerkende.M. Van Durme (Ed.). Les Archives générales de Simancas et l'histoire de la Belgique (IXe–XIXe siècles)P. M. M. Klep. Het huishouden in westelyk Noord‐Brabant: Structuur en ontivikkeling, 1750–1849.H. A. Enno Van Gelder. Gegevens betreffende roerend en onroerend bezit in de Nederlanden in de 16e eeuwJ. De Vries. De Coöperatieve Raffaisen‐ en Boerenleenbanken in Nederland, 1948–1973: Van exponent tot component.J. F. Bläsing. Das goldene Delta und sein eisernes Hinterland, 1815–1851. Von niederländischpreussischen zu deutsch‐niederlandischen Wirtschaftsbeziehungen.T. Van der Wal. Op zoek naar een nieuwe vrijheid: Een kwart eeuw arbeidersbeweging in Friesland, 1870–1895.L. Vire. La distribution publique d'eau à Bruxelles, 1830–1870.J. van Herwaarden (Ed.). Lof der Historie. Opstellen over geschiedenis en maatschappij.L. Schepens. Van Vlaskutser tot Franschman. Bijdrage tot de Geschiedenis van de Westvlaamse plattelandsbevolking in de negentiende eeuw.G. Hansotte. La principauté de Stavelot‐Malmédy à la fin de l'Ancien Régime. Carte de la principauté en 1789; dénombrement des maisons, des chevaux et des bestiaux vers 1750.J. Fichefet. Histoire de la commune de Saint‐Martin.M. Claeys‐Van Haegendoorn. Hendrik de Man: Biografie.C. Verlinden et. al. Dokumenten voor de Geschiedenis van Prijzen en Lonen in Vlaanderen en Brabant (XVIe‐XIXe E.)W. P. Blockmans (Ed.). Handelingen van de leden en van de staten van Vlaanderen. Regeringen van Maria van Bourgondië en Filips de Schone (5 januari 1477–26 september 1506). Excerpten uit de rekeningen van de Vlaamse steden en kasselrijen en van de vorstelijke ambtenaren. Deel I: tot de vrede van Kadzand, 1492. Histoire Economique de la Belgique. Traitement des Sources et Etat des Questions—Economische Geschiedenis van België. Behandeling van de Bronnen en Problematiek. Actes du Colloque de Bruxelles—Handelingen van het Colloquium te Brussel. 17–19 nov. 1971 Histoire Economique de la Belgique. Traitement des Sources et Etat des Questions P. M. M. Klep. Groeidynamiek en stagnatie in een agrarisch grensgebied. De ekonomische ontwikkeling in de Noordanlwerpse Kempen en de Baronie van Breda, 1750–1850. Studies over de sociaal‐economische geschiedenis van Limburg F. Pollentier. De Admiraliteit en de oorlog ter zee onder de Aartshertogen (1596–1609).