The honourable gentleman should make up his mind ; Strategic manoeuvring with accusations of inconsistency in prime minister's question time

In: http://hdl.handle.net/10362/37620

Open Access

Abstract

Tese arquivada ao abrigo da Portaria nº 227/2017 de 25 de Julho-Registo de Grau Estrangeiro ; Deze studie beoogt een uitgebreide argumentatieve uiteenzetting te geven van een specifieke discussiezet in Prime Minister's Question Time, het vragenuurtje van de minister-president in het Britse Lagerhuis. Het behelst een pragma-dialectisch onderzoek naar beschuldigingen van inconsistentie die de minister-president doet in reacties op standpunten die door parlementsleden (MP's) van de oppositie naar voren zijn gebracht en waarin zij kritiek uiten op beleid, acties of plannen van de regering. In zulke zetten is het gebruikelijk dat de minister-president de gebondenheid van de MP aan het kritische standpunt bestrijdt door te wijzen op een vermeende inconsistentie tussen de huidige kritiek van de MP en een andere positie die aan hem kan worden toegeschreven. In deze studie wordt het pragma-dialectische instrumentarium toegepast en verder ontwikkeld om zowel een empirisch adequate uiteenzetting te geven als een uiteenzetting die kritisch inzicht biedt in dergelijke reacties. De onderzochte reacties van de minister-president worden gekarakteriseerd als een specifieke manier van strategisch manoeuvreren in de confrontatiefase waarmee een gunstige uitkomst van de argumentatieve confrontatie wordt nagestreefd die binnen de grenzen van de redelijkheid blijft (Hoofdstuk 2). De karakterisering toont de strategische functie van de reacties aan: zij gelden als pogingen van de minister-president om zijn tegenstanders zover te krijgen om hun kritische standpunten in te trekken op basis van de in principe redelijke grond dat iemand niet tegelijkertijd twee mutueel-exclusieve gebondenheden kan hebben. Bovendien werpt de karakterisering licht op de strategische keuzen die de minister-president maakt voor bepaalde onderwerpen, aanpassingen aan het publiek en stilistische middelen in zijn poging om de MP de vermeende inconsistentie te laten repareren door zijn huidige kritiek, in plaats van zijn eerdere positie, in te trekken. Om ervoor te zorgen dat de analyse van de reacties trouw is aan de specifieke eigenschappen van de institutionele context waarin de reacties plaatsvinden, wordt de argumentatieve praktijk in Question Time gekarakteriseerd als een argumentatief actietype (Hoofdstuk 3). De institutioneel geconventionaliseerde praktijk wordt gekarakteriseerd als een gelaagd actietype dat wordt gereguleerd door zowel parlementaire regels en conventies als politieke overwegingen. In de karakterisering wordt een hoofddiscussie geïdentificeerd over een standpunt als de prestatie van de regering voldoet en een andere discussie over een standpunt als in tegenstelling tot de andere partij kunnen wij goed leiderschap bieden, die parallel loopt aan de hoofddiscussie. Volgens de regels van Question Time kunnen MP's en de minister-president alleen kwesties aankaarten die te maken hebben met de verantwoordelijkheden van de regering. Er kan daarom alleen worden verwezen naar het verschil van mening over de politieke bekwaamheid van politieke partijen door te verwijzen naar het meningsverschil over de prestatie van de regering.